Դեկտեմբերի 8-ն էր, 2018թ. ժամը 17:31, մտանք Թուրքիայի մաքսատուն։ 22 հոգի էինք` զինված վիզաներով և, իհարկե, անձնագրերով, ու էլ չասեմ, որ ամեն մեկիս ձեռքում կար մի քանի ճամպրուկ, որոնցից մեկում մի ամբողջ ձմեռվան հերիք սննդի պաշար։ Ասես գնում ենք կռվի, բայց իրականում մենք էլ հո գիտեինք, որ պատճառը Պոլսում մի լավ ժամանակ անցկացնելն էր և ընկերական սահմաններ ամրապնդելը պոլսահայերի և հայկական կրթօջախների հետ,  հիմնականում "Կեդրոնական վարժարանի" (այո, խոսքը գնում է "կենտրոնական" բառի մասին)։ 

Չեմ ուզենա կարդացողիս ծանրաբեռնել իմ այցելած տարբեր տեղանքների և կառույցների անվանումներով, ավելի շուտ չեմ նշի, որովհետև այնքան շատ էին, որ ինքս էլ չեմ հիշում, բայց կասեմ, որ աչքերի համար հոգնեցուցիչ էր, որովհետև ճոխության մակարդակը վեր էր պատկերացումից, և ամենը ապշեցուցիչ, տպավորիչ և անասելի գրավիչ էր։ Այնուամենայնիվ, ես պարտավոր եմ գոնե մի քանի բառով ներկայացնել Բոսֆորի նեղուցի սքանչելիությունը։ Ուղղակի պատկերացրեք. նավ, որտեղ գտնվում եք դուք, գունազարդ մայրամուտ, որը հանդիսանում էր մի ափից մյուսը ձգվող կամրջի ետնանկար և, իհարկե, նեղուցը եզերող թանկարժեք ապարտամենտներ։ Այսքանով` Ստամբուլում տեսածս կցանկանայի ընդհանրացնել և անցել ընկերասեր շրջապատի նկարագրմանը, թեև հարցնողին կպատմեի նաև Ստամբուլի միահասակ, քառակուսի և մոդեռն ոճով կառուցված բնակարանների մասին, որոնք ինքս կցանկանայի տեսնել իմ իսկ երկրում։

Պատմեմ մի քիչ Արմենիան Ռումինիայի հետ շփոթող թուրքերի և հայկական անակնկալների մասին։  Ընդհանուր առմամբ, մեկնում էի Ստամբուլ այն մտքով, որ խանութներում զբոսնելուց չպետք է ներկայանամ որպես հայ, այսինքն` կլինեմ ռուս կամ ամերիկացի զբոսաշրջիկ, որպեսզի հայ-թուրքական կոնֆլիկտից ետ պահեմ ինձ, բայց բանն այն է, որ տեղացիները իրենց վարում էին հայտնի երեք կապիկների նորաստեղծ չորրորդ կապիկի պես, այսինքն` կոպիտ ասած իրենց հեչ վեջն էլ չէր, թե ով եմ ես, կարևորը զբոսաշրջիկ եմ, ում հետ գործ ունենալը ձեռնտու է իրենց երկիրի շահերին։ Ավելին` սկսած թուրքական հայտնի "դուրումի" (որը, ի դեպ, դուր չեկավ իմ համի ռեցեպտորներին հայկական ղարսի խորովածի չափ) վաճառողից մինչև խորհրդանշան վաճառողը Հայաստանի մասին այնքան քիչ էին լսել, որ հաճախ Արմենիա բառը շփոթում էին Ռումինիայի հետ։ Բայց, մեկ է, ինչքան էլ որ իրավիճակը այսպես էր, մեկ է` այլընտրանքային տարբերակը իր գոյությունը չէր թաքցնում։ Օրինակ` ինչպես թուրքական նորաբաց բրենդի թուրք վաճառողներից մեկը, ով իմանալով իմ ազգությունը, իմ շոր փորձելու ամբողջ գործընթացի ժամանակ երգում էր բոլոր Եվրատեսիլների Հայաստանը ներկայացնող երգիչների երգերը։ Ապշա՞ծ եք: Ես էլ։ Ավելին ասեմ, երբ առավոտ 6-ին արթնանալուց հետո նստում էինք ավտոբուս, որպեսզի գնանք դպրոց, հաճախ անակնկալի էինք գալիս, երբ իմանում էինք, որ մեզ ուշադիր ունկնդրող տիկինը կամ պարոնը նույնպես հայ է։ Երևի սահմանափակվեմ այսքանով և անցնեմ առաջ։

Հաջորդ բանը, ինչի մասին ուզում եմ խոսել` նորաստեղծ աստղի ջերմությունից էլ ջերմ ընդունելություն էր ցուցաբերված մեր պոլսահայերի կողմից։ Նրանց գրկաբացությունից է, որ մենք կարող ենք ընդգծել այն փաստը, որ մենք ունենք ևս մեկ ընտանիք, որը գտնվում է Ստամբուլում։ Կոնկրետացնեմ և ավելացնեմ, որ ես անձամբ բնակվում էի Դոնիկ ազգանունը կրող տիկին Օժենիի, իր ամուսնու Լորինի և իր քրոջ տանը (շնորհակալություն ձեզ` ինձ դիմադրելու և տեղ տալու համար)։ Էլ ինչ ասեմ։ Հա, հիշեցի։ Քեֆ, ուրախություն, պարեր և երգեր, երգել ու պարել. այս ամենը միշտ ապահովված էր, ուր էլ որ գնայինք։ Չիմացած երգերն ու պարերն էլ սովորեցինք։ Նո՞ր ծանոթություններ։ Էլ չթվարկեմ։ 

Մի փոքր փաստ էլ ու արդեն կխոսեմ վերջաբանի մասին։ 

Լսել եք չէ՞, որ ասում են Ստամբուլում շորերը էժան են և այլն։ Հա, դուք չեք սխալվում։ Ուղղակի պետք է առևտրից առաջ հիշել, որ ձեր ողնաշարը մեղք է։ Ինչ ճիշտն է, չեմ կարծում, որ դա ձեզ օգնի, որովհետև, երբ դուք դրա մասին հիշեք, դուք արդեն դրամարկղում վճարելուց կլինեք ձեր 57-րդ ապրանքի գումարը։

Եվ այսպես վերջաբան։ Սրտացավ գրելով` հիշում եմ մեզ գրկախառնվելուց և արդեն պատուհանից «ցտեսություն» ասելուց։ Աղջիկների ճնշող մեծամասնության լացը Լեթիսիայի գլխավորությամբ և մեր տղաների տխրելը։ Ախր, շատ էինք է կապվել Կեդրոնագանի սովորողների հետ և ընդհանուր առմամբ Պոլսին։ Է~հ, հիշեցի 2018թ. դեկտեմբեր 16-ին` ժամը 17:13-ը, երբ մենք թողնում էինք մեր դիրքերը և վերադառնում Հայաստան։

Ես Դավիթ եմ, ազգանունս էլ Ստեփանյան է: Չեմ սիրում 12 թիվը, այդ իսկ պատճառով ուրախ եմ, որ մեր՝ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիորում սովորում եմ ուղիղ 10 տարի, այլ կերպ ասած՝ մեկ տասնամյակ: Հպարտ եմ, որ սովորում եմ հենց այս կրահամալիրում, քանզի հնարավորությունները բազում են․ ազատ մտքի թռիչք, համարյա բաց օրակարգ, նոր գաղափարներով հարուստ կրթական ձևաչափներ, ճամփորդություններ և ըստ իս ամենակարևորը՝ ընկերական ուսուցիչ-աշակերտ հարաբերություններ: Ինչու եմ համարում այս կետը ամենակարևորը, որովևետև ըստ իս հաջողության գաղտնիքը թաքնված է միմյանց ճիշտ հասկանալու և ընկալելու մեջ, երբ կողքինիդ համարում ես ոչ թե սև չբացահայտված օբյեկտ, այլ ընկերական միջավայրի կարևոր տարր: Եթե գլոբալացնենք բոլոր կրթահամալիրից գանձված օգուտները, կստացվի ընդհանուր պատկեր, որտեղ կցուցադրվի աշակարտի կրեատիվ մտածելու հնարվորությունների զարգացումը, թիմային աշխատանքի ունակությունը և ընդհանրապես ազատ շփման առկայությունը: 

2014թ-ին մասնակցել եմ <<Պատանի ինժեներ>> ֆիզիկա-մաթեմատիկական օլիմպիադային զբաղեցնելով 3-րդ կարգ։

2015թ-ին մասնակցեմ եմ <<Քաղաքային կանաչ լուսավորում>> ծրագրին և զբաղեցրել 1-ին տեղը։

2015թ-ին մասնակցել եմ <<Global money week>> ծրագրին

2017թ-ին ստացել եմ <<Լավագույն աշակերտ>> անվանակարգով տեղեկատվական տեխնոլոգիաների բնագավառում ՀՀ նախագահի կրթական պարգև

2017թ-ին արժանացել եմ <<eTwining Pupul Quality Label>>-ին մասնակցելով <<Teaching Charles Dickens through Drama "Oliver">> ծրագրին

2017թ-ին արժանացել եմ <<eTwining Pupul Quality Label>>-ին մասնակցելով  <<Gifts with cultural value>> ծրգարին

2018թ-ին արժանացել եմ <<eTwining Pupul Quality Label>>-ին մասնակցելով  <<Grandma's stories>> ծրգարին

Mostly the energy is being generated from burning nonrenewable resources, but there are also other ways of getting energy. So why shell we save energy when there are so many ways of getting it? As I have mentioned, mostly todays energy is generated from burning nonrenewable resources such as oil, gas and petrol. If these resourses are used they are gone forever. Looking the statistics of using these resources we see, that every year we use them more and more. So soon, there will remain nothing...

Nowaday people must understand the seriousness of the problem. We must save our resources. And we must look forward to using renewable energy such as solar energy, wind energy, the energy from hydrogen and fuel cells, geothermal energy etc. We must change our way of getting energy. But these are global changes. What can you do now to fight against the problem? What can I do to save energy? Here are a few ideas to get you started:

• Change your travel behaviour, think more in terms of public transportation, if possible, walk or ride your bicycle instead of taking the car.
• Reduce your house heat by 1C, keep the windows closed while heating, dress warmly.
• Choose products that come with lightweight packaging.
• Turn off lights and appliances when you are not using them, use energy-saving light bulbs.
• Reuse plastic bags for shopping and storage.
• Use a microwave instead of a stove to reheat food
• Use rechargeable batteries instead of disposable batteries.

Մարդը փոփոխական է, ով իր մեջ ի ծնե կրում է որոշ գիտելիքներ։ Երեխան մեծանալու ընթացքում ինքնաբերաբար կամ բնազդաբար ավելացնում է իր գիտելիքի պաշարները։ Այսինքն՝ ամեն տարի գումարվելով մարդու կյանքի երկարությանը, ավելացնում է՝ իր հետ նաև ստանդարտ գիտելիքներ։ Բայց արդյո՞ք մենք չենք կարող փոփոխել դրանք։ Իհա՛րկե, կարող ենք։ Երբևիցե զգացե՞լ եք, երբ սկսում եք մի բանի վրա  մի քանի անգամ ուշադրություն դարձնել, այն դառնում է սովորության նման մի բան։ Օրինակ՝ երբ մի քանի անգամ տանը մոռանում ես բանալիներդ, հաջորդ անգամ սկսում ես ավելի ուշադիր հետեևել դրան։ Ընդհանրապես, երբ կատարվում է սովորականից դուրս ինչ որ փոփոխություն, մարդիկ սկսում են դրան ուշադրություն դարձնել։ Ես դա համարում եմ ոչ բնազադաբար կրթություն։ Այդպիսի կրթություն է նաև գիրք կարդալը, ֆիլմեր դիտելը, ֆիզիկական վարժություններ անելը և այլն։ Այսինքն՝ ոչ բնազդաբար կրթությունը մարդու ստանդարտ գիտելիքների վրա տարբեր կողմերից ազդող ֆակտորներն են։ Ոչ բնազդաբար գիտելիքներ ընկալելու ընթացքում, մարդը իր բնազդաբար կատարվող գիտելիքների պաշարները զրոյացնում է, ապա սկսում կերտել նորը։ Փոքր երեխան գիտի, եթե մի խնձորի կողքը դնենք ևս մեկը՝ կստացվի երկուսը, բայց նա մաթեմատիկորեն չի կարող բացատրել ինչու։ Նույնն էլ վերաբերում է խոսալուն։ Երեխաները մի քանի տարեկանից սկսում են խոսել, բայց նրանք չգիտեն՝ ինչ է բայը, կամ գոյականը, որոնք կիրավրում են նրանց խոսքի մեջ։ Մարդը փոփոխանակ է, ով կարողանում է իր ստանդարտ գիտելիքները փոխարինել նորով և բարևլավել այն։

Այսօր ես անում եմ իմ քայլը։ Այս խորագրով եմ սկսում իմ մտորումը։ Այսօր մենք հաղթել ենք։ Սա հոգու, մտքի հաղթանակ է։ Ես՝ լինելով պատանի, այսօր նոր շունչ եմ զգում, նոր թարմություն։ Բազմիցս մտածել եմ արտերկրում աշխատելու մասին՝ տեսնելով երկրիս ճահճացած, լճացած վիճակը, գիտությամբ զբաղվող մարդու ազատության և իրավունքի ոտնահարումը։ Այս ամենը այլևս անցյալում է։ Այսօր ես շնչում եմ, հոգուս մեջ մեծ տոն է, այսօր ես այլևս այլ կերպ եմ մտածում։ Իմ մարտնչո՛ղ, պայքարո՛ղ, հալածվա՛ծ իմ հա՛յ ժողովուրդ , այլևս այցյալում են իմ մտքերը։ Ե՛ս, սովորելու եմ Հայաստանում, անելու եմ ուժերիս ներածի չափով և ավելին, որ կերտեմ, զարգացնեմ ի՛մ երկիրը՝ ներդնելով իմ ուժը և կորովը գիտության բնագավառում։

Այսօր մենք կերտում ենք մի նոր պատմություն: Հպա՛րտ եմ որ հայ եմ։

Ծաղկում է երկու երազներում

Մինչ դուք խոսում եք երազի մասին, ինչպես ինչ-որ մեկը

Ով ծաղկել է երկու երազներում

Ով իմ սիրտը կոտրում է:

Լույսի արտացոլումը պատին ստեղծում է բառեր։  

Հավանաբար, մինչ ես քնած էի, նրանք հայտնվել են –

Դեռ պտտվում են իմ շուրջը:

Լեռները, ասում են...

Լեռները մինչ օրս կանգնած են

արյան հավատքով:

Անկախ ամեն ինչից, առավոտ է,

Որը կարթնացնի մեզ թափահարելով:

Երկիրը և մեր ծննդյան իրավունքը

գողացվել է:

Դուք քայլում եք լեռնային ճանապարհով.

Հեռվում երևացող ծխնելույզով–

ինչպես գույնը՝ լղոզված ջրի մեջ–

չի ասում ճշմարտությունը:

Մեզ հետ խսողը

դեռ անտեսանելի է:

Ո՞վ է նա:

Պատմությունը արդեն բացել է այդ վերքերը։ 

Փխրուն վախերը՝

Խտացված զայրույթով.

 եր ձայները, լուսավորված գիշերում, միակ ապաստանն են։ 

Ու՞մ մենք կարող ենք դիմել:

Ցավի մասին խոսելու համար, ի՞նչ բառեր կարող ենք օգտագործել,

Ի՞նչ լեզվով կարող ենք ներողություն խնդրել:

Մեզ պետք է սկսել նոր էջից,

Արևածագ բառեր,

Լուսաբաց հոգու.

Մեզ պետք է կոկիկ տուն ծխացող ծխնելույզով.

Քայլել պատերի կողքով, ներող ավազի վրայով։

Մենք որոշել ենք, որ դա այն տեղն է,

Որտեղ կարող ենք ապաստանել

Եվ խաղաղությամբ ընկնել

Աշնանը հանգիստ։

Սարդուրի մ.թ.ա.835 - մ.թ.ա.825

Իշպուինի մ.թ.ա.825 - մ.թ.ա.810

Մենուա մ.թ.ա. մ.թ.ա.810 - մ.թ.ա.786

Արգիշտի Ա մ.թ.ա.786 - մ.թ.ա.764

Սարդուրի մ.թ.ա.764 - մ.թ.ա.735

Ռուսա Ա մ.թ.ա. 735 - մ.թ.ա. 714 

Արգիշտի Բ մ.թ.ա. 714 - մ.թ.ա. 685

Ռուսա Բ մ.թ.ա.685 - մ.թ.ա. 645

Սարդուրի Գ մ.թ.ա. 643 - մ.թ.ա.625

                                                                            Ռուսա Գ մ.թ.ա.605 - մ.թ.ա.585

Nowdays, people don't pey attention on good health and well-being as they did some years ago. As medicine has become overgrown enough to solve a lot of problems about people health, they start depending on medicine. Besides our carelessness, the ecology of our planet, GMO food, fast food, even inovation technologies also affect on our good health. Some years ago people were used to doing morning exersises, runing, eating helty food, but now I am sad to see the fact that we are progresivly forgeting about this smal but also very important things.  

Զարմանալի չէ, որ լեզուներում ճշմարտությունը մեկ հատ է՝ չունի հոգնակի թիվ։ Բոլոր խոսակցությունները կյանքի, մարդու, տիեզերքի, ամեն ինչի մասին տանում է մի բանի՝ ճշմարտության։ Պատկերացրեք՝  ամբողջ աշխարհը մի գնդաձև համակարգ է, որի կենտրոնում գտնվում է ճշմարտությունը։ Կարելի է նաև համարել, որ աստված հենց այդ համակարգն է։ Զորավոր է լինում համակարգը, քանզի այդ տեսանկյունից աշխարհին նայելիս դու տեսնում ես, որ շատ բաներ կապվում են իրար, օրինակ՝ մարդու մահանալը։ Հին հայկական դիցաբանության մեջ գոյություն ուներ մահի ոգի՝ Գրողը։ Նա իր գրքույկի մեջ գրառում էր մարդկանց մասին տեղեկություններ, ովքեր պետք է մահանային։ Բազմիցս եմ լսել, երբ մարդը մահանալու ընթացքում սկսում է խոսել արդեն իսկ մահացած մարդկանց հետ, նույնիսկ, եթե չի իմացել, որ այդ մարդը մահացել է։ Փորձում եմ այս ֆենոմենը դիտարկել ինչպես համակարգի խախտում, որի հետևանքում էլ Գրողը գրառում է խախտողի անունը։ Հետաքրքիր էր նաև այն, որ ոչ միայն հայկական դիցաբանության մեջ կա այդպիսի աստված, ալյև ուրիշ ազգերի։ Բացի Գրողից դիցաբանության մեջ կա նաև Բախտը, ով համարվում էր ճակատագրի ոգի։ Բախտը շատ է նման Աստծոն։ Երբ մարդը Աստծուց մի բան է խնդրում, նա նույնապես կարող է դա խնդրել Բախտից, որովհետև նրա ամբողջ կյանքի ուղին գտնվում է հենց Բախտի ձեռքերում և ինչ-որ շնորհքի համար պատասխանատու է հենց Բախտը։ Եթե դիտարկենք ամբողջ աշխարհը ինչպես գունդ, որի կենտրոնում գտնվում է ճշմարտությունը, ապա կարելի է ասել, որ ճակատագիրը կամ նույնիսկ Աստված հենց այդ համակրգն է, որի մեջ էլ մենք ապրում ենք։ 

Նյութը գրվել է ելենելով՝ Թումանյան «Տիեզերքի, բնության ու մարդու մասին»

Սևրի հաշտության պայմանագիրը ստորագրվել է 1920 թ. օգոստոսի 10-ին, Սևրում (Փարիզի մոտ), Թուրքիայի սուլթանական կառավարության և 1914-18 թթ. առաջին համաշխարհային պատերազմում հաղթած դաշնակից պետությունների՝ Մեծ Բրիտանիա, Ֆրանսիա, Իտալիա, Ճապոնիա, Բելգիա, Հունաստան, Լեհաստան, Պորտուգալիա, Ռումինիա, Հայաստան, Չեխոսլովակիա, Սերբերի, Խորվաթների և Սլովենների թագավորություն, Հեջազ միջև: Հայաստանի Հանրապետության անունից պայմանագիրը ստորագրել է Ա. Ահարոնյանը: Ա. Ահարոնյանը։

Սևրի հաշտության պայմանագրի հիմքում դրվել էին 1916 թ. Սայքս-Պիկոյի համաձայնագրի դրույթներն ու տերությունների 1920 թ. Սան Ռեմոյի կոնֆերանսի որոշումները: Պայմանագիրը բաղկացած էր 13 մասից ու 433 հոդվածներից։ Սևրի հաշտության պայմանագրի համաձայն Թուրքիային մնում Էին Կ. Պոլիսը և շրջակայքը, ապառազմականացվում էին նեղուցները և դրվում միջազգային կառավարման ներքո: Թուրքիան հրաժարվում էր իր գերիշխանությունից Թրակիայի նկատմամբ, Էգեյան ծովի կղզիներից, Կիպրոսից, Եգիպտոսից և արաբական տիրույթներից: Հունաստանը կառավարելու էր Իզմիրն ու նրա շրջակայքը և կարող էր տիրել այդ տարածքին, եթե դա ցանկանար բնակչության մեծ մասը: Ասիական Թուրքիան սեղմվում էր մինչև Արևմտյան Անատոլիայի սահմանը: Հեջազը անկախություն էր ստանում, իսկ Եգիպտոսը, Պաղեստինը, Սիրիան ու Միջագետքը  Ազգերի լիգայիմիջոցով, որպես ենթամանդատային տարածք, հանձնվում էին Մեծ Բրիտանիային ու Ֆրանսիային: Սևրի հաշտության պայմանագրի «Հայաստան» բաժինն ընդգրկում էր 88-93-րդ հոդվածները: Թուրքիան Հայաստանը ճանաչում էր որպես «ազատ ու անկախ պետություն»: Թուրքիան ու Հայաստանը համաձայնում էին Էրզրումի, Տրապիզոնի, Վանի և Բիթլիսի նահանգներում երկու պետությունների միջև սահմանազատումը թողնել Ամերիկայի Միացյալ Նահանգների որոշմանը և ընդունել ինչպես նրա որոշումը, նույնպես և բոլոր առաջարկները Հայաստանին դեպի ծով ելք տալու և հիշյալ սահմանագծին հարող օսմանյան բոլոր տարածքների ապառազմականացման վերաբերյալ: Ադրբեջանի և Վրաստանի հետ Հայաստանի սահմանները որոշվելու էին այդ պետությունների հետ ուղղակի բանակցությունների միջոցով: Եթե այդ պետություններին չհաջողվեր համաձայնության գալ, ապա գլխավոր դաշնակից տերությունները խնդիրը պետք է լուծեին հատուկ հանձնաժողովի օգնությամբ՝ տեղում:

Պայմանավորվածություն ձեռք բերվեց, որ Վրաստանը, Հայաստանը, Ադրբեջանը և Պարսկաստանը Բաթումի նավահանգստով ազատ մուտք ունենան դեպի Սև ծով: 

Մինչև Սևրի հաշտության պայմանագրի ստորագրումը նախագահ Վ. Վիլսոնի նշանակած հանձնաժողովը ուսումնասիրել էր տեղագրությունը, տնտեսությունը, տրանսպորտը, ջրային ռեսուրսները, աոևտրային ճանապարհները, ժողովրդագրական ու մյուս խնդիրները, որոնք պետք է հաշվի առնվեին սահմանները որոշելիս: Հանձնաժողովն իր հանձնարարականները քննարկման ներկայացրեց 1920 թ. սեպտեմբերին, իսկ նախագահն իր որոշումը եվրոպական տերություններին հանձնեց նոյեմբերին: Նրա որոշման համաձայն, Հայաստանը պետք է ստանար Վանի և Բիթլիսի նահանգների երկու երրորդը, էրզրումի գրեթե ամբողջ նահանգը, Տրապիզոնի նահանգի մեծ մասը՝ ներառյալ նավահանգիստը: Ընդհանուր առմամբ այդ տարածքը կազմում էր մոտ 100 հզ. կմ2: Միավորվելով Անդրկովկասում արդեն գոյություն ունեցող Հայաստանի Հանրապետության հետ՝ հայկական անկախ պետությունը կունենար շուրջ 160 հզ. կմ2  տարածք դեպի սև ծով:

Սևրի հաշտության պայմանագիրը կարող էր նպաստել Հայկական հարցի լուծմանը և հայ ժողովրդին տրամադրել նրա ազգային համախմբման համար բավարար տարածք: Սակայն Սևրի հաշտության պայմանագիրը մնաց թղթի վրա: 

Աստղադիտակի նախապատրաստումից և հոսանքի աղբյուրի խնդրի լուծումից (շնորհակալություն Սեն Միքայելյանին) հետո մենք նորից պատրաստ ենք կատարել դիտումներ: Հունվարի 31-ին հրավիրում ենք բոլորին դիտելու մի յուրահատուկ տեսարան` ”Կարմիր Լուսինի” խավարումը: Հետազոտողները հաստատում են, որ Երկրի արբանյակի  կապտելու  էֆֆեկտը ստացվում է Երկրի, Լուսնի և Արեգակի հատուկ դիրքերի շնորհիվ: Ընկնելով Արեգակի և Երկրի միջև, արբանյակը  <ներծծում> է պայծառ աստղերի ճառագայթները դառնալով ավելի երկնագույն: Ըստ հաշվարկների այդ երևույթը հնարավոր է տեսնել միայն 150 տարին մեկ: Բոլորին հրավիրում ենք այդ եզակի կապտավուն տեսարանը դիտելու:

Տվյալ իրադարձության մասին կրող եք մանրամասն իմանալ`

Ավելի շատ Կապույտ լուսնի մասին

Լուսնի դիրքը:

Ինչպես շահագործել աստղադիտակը

Հետաքրքրությունը կորցնելուց մարդը դառնում է անկարող իր։ Մանավանդ, երբ անհտաքրքրության առիթ է դառնում իր սովորույթները։ Կորցնելով հետաքրքրությունը՝ սովորաբար մարդիկ սկսում են փիլիսոփայել կյանքի եղելության, կամ օրինակ՝ իմաստի մասին։ Ի վերջո, ես էլ այն մարդկանց թվի մեջ եմ, ով կորցրել էր իր հետաքրքրությունը, ի դեպ բազմիցս։ Հետաքրքրություն կորցնելը նման է խաղի՝ պահմտոցու, որի հիմնական նպատակը ուղղակի հետաքրքրությունը գտնելն է, բայց այս դեպքում դու խաղը չես խաղում։ Դու ուղղակի անընդհատ պարտվում ես մինչև պատահաբար դուրս գալու ճանապահ փնտրելուց չես գտնում ելքը։ Խաղը նման է փիլիսոփայության, որով մարդը ինքնահաստատվում է։ 

It was a winter night. Everyone was celebrating New Year, except a ghost whose name was Andy. He was living in the cave near the Vikings’ village. He was fond of scaring people. As usual he was going to frighten Vikings. Suddenly he heard a voice. ‘Come here and I will make you alive!’. Andy was afraid but it was also challenging. He slowly went towards that voice and found a Vikings’ helmet. It was magic helmet not usual, but he didn’t think long and put the helmet on as he wanted to become alive again. He got body and memories of a Viking whose helmet was lying.  Something moved him to the Vikings’ ship, it was the memories of the Viking who has lost everything except his helmet in the sea. When he got on board of the ship the wind blew the sail. It was cold and the sea was calm. Andy was happy on board of the ship, but didn’t last long. His mood changed as fast as the cloud became grey and the rain started. It was raining very hard, the sea became creasy and waves were as strong as the thunder in the black sky. Andy picked up the telescope which was lying on the board of the ship and saw that his ship was going to the whirlpool! He couldn’t do anything. The whirlpool was pulling the ship like a magnet. Andy lost his mood and turned pale. He was ready to die. Finally the whirlpool dried the ship. Sea calmed and Andy’s ship was nowhere to see. It was dark, but a beam fell to Andy’s face. Andy woke up. He was so surprised that he was still alive, and not only for that. He woke up in a cave under the sea. He could hardly stand, but when he took some steps he saw a giant iron gates which were open. He entered, but there was nothing, only walls and some traps which were going somewhere. Andy understood that it was a labyrinth.  He had nothing to do, but to overcome it. Two days passed. Andy was very hungry and tired, but he hadn’t overcome the labyrinth yet. He failed down. But he didn’t want to die. He stood up and began fighting in order to stay alive. Some time later, when he was hardly walking he saw an old poor man with a long beard. He hurried to that old poor man and said. ‘Who are you? What is happening here?’ The man said with a very weak voice. ‘I am a Viking who had come here in order to find a chest from the legend, but I couldn’t. I have lost my helmet where I had hidden the map of this labyrinth.’ Andy took of the helmet and asked. ‘Is this that helmet?’ ‘Yes, it is! Where have you found it? Now we can get out from this labyrinth!’ The old man took the helmet and took the map from it. Finally they got out of the labyrinth. Andy saw that legendary chest and a skillet 5m far from the chest. He looked at the old man. The old man laughed and disappeared. Andy was shocked, but he wanted to live! He went to that chest and opened it. It was shining so bright that Andy couldn’t see what in that chest was. Andy closed his eyes, and when he opened them he saw a Christmas tree, under the tree there were gifts. Andy was in his house, and it was only a Christmas magic. 

Ամեն մի չնչին բանի վրա ուշադրություն դարձնելու պատճառով ես հասկանում եմ, որ <շատ իմանաս շուտ կծերանասը> ասվածը խորապես ճիշտ է։ Ինչքան շատ ես ուշադրություն դարձնում, մտածում ինչ որ մի բանի մասին, և ի վերջո վերլուծում այն, դու իմանում ես ավելին, որն էլ քեզ համար պատճառ է դառնում ապագա մտորումների ինտենսիվության և մտածելու բազմակողմանիության աճին։ Այսինքն՝ մի բան իմանալուց ապագա նորություների հայթայթումը և ընկալումը դառնում է պրոգրեսիվ աճող։ Այսպիսով ձեր կյանքը դառնում է ավելի ու ավելի աննորմալ, խառը մտածելու առիթ տվող, խրթին։ Չգիտեմ ով ոնց, բայց ես կողմ եմ այդպիսի կյանքին։ Տգետ, անիմաց, հեշտորեն և անխնդիր ապրելը, ամեն ինչի վրա ժպտալը, ինչպես նաև անտարբեր լինելը կարծում եմ՝ սխալ է, քանզի դու նմանվում ես բույսի։ Չնայած ոչ, նույնիսկ բույսը աճում է, իսկ դու՝ ոչ, այդպիսի կյանքով դու ուղղակի դոփում ես քո մակարդակի վրա և ժպիտի ու անիմացության քողարկմամբ ապրում։ 

Կյանքը կարելի է նկարագրել տարբեր եղանակներով, բայց ի վերջո իսկական նկարագրությունը ստանալու համար մեզ հարկավոր է կյանքից զրկվել։ Մարդիկ այնքան չեն զարգացել, որ ստանան իսկական պատասխանը, բայց իրենց երևակայության շնորհիվ նրանք կարողանում են տալ կյանքի սահմանումը տարբեր ձևերով։ Շատերը մտածում են հոգու գոյության մասին, որը ֆիզիկական մահից հետո լքում է մարմինը և ուղևորվում աստրալ աշխարհ։ Ոմանք մտածում են այլ կերպ, օրինակ` մարդու 100%-անոց ֆիզիկական լինելը։ Մահացավ և վերջ։ 

Ըստ իս, բոլոր եղանակների եղելությունը հրարավոր է, բայց տվյալ դեպքում՝ ապացույցներ չունենալու պարագայում, մենք ստիպված որոշում ենք սրտից բխելով կամ շրջապատի ազդեցությամբ, այլ ոչ թե տրամաբանությամբ։

Վիդեո ադապտերները օգտագործվում են PCI, AGP, կամ PCle ընդունիչ բլոկեր մայրական սալիկի վրա։ 

Որպեսզի տեղադրել վիդեո-ադապտեր քարտ, հետևեք այս քայլերին։ 

Քայլ 1.

Պատյանի վրա գտնել դատարկ PCle x16 բլոկը և հանել փոքրիկ մետաղե ծածկոցը։

Քայլ 2.

Հավասար դնել վեդո-ադապտերը մայրական սալիկի վրա հատուկ ընդլայնիչ բլոկում։ 

Քայլ 3.

Զգուշորեն սեղմել վիդեո-ադապտերը մինջև այն լիովին չնստեցվի։ 

Քայլ 4.

Ամրեցրեք վիդեո-ադապտապտերը պատյանին համապատասխան պտուտակով։

Շատ վիդեո-ադապտրներ պահանջում են առանձին հոսանք էներգիայի մատակարարիչից, օգտագործելով 6-pin կամ 8-pin հոսանքի միակցիչ։ Որոշ քարտեր կարող են պահանջել երկու այդպիսի միակցիչ։ Եթե հնարավոր է, տեղ թողեք վիդեո-ադապտերի և ընդլայնիչ քարտերի միջև։ 

Վիդեո-ադապտրներ ստեղծում են ավելորդ տաքություն, որը դուրս է մղվում քարտից օդափոխիչի միջոցով։ 

Տեղադրման ակնարկ․

Ստուգել վիդեո-ադապտերի կամ այլ քարտերի երկարությունը գնելուց առաջ։ Ոչ ճշգրիտ չափսի քարտերը կարող են չհամապատասխանել ձեր մայրական սալիկին։ Չիպերը կամ այլ էլեկտրոնային մասերը կարող են խանգարել վիդեո-ադապտերի ընդլայնիչ բլոկում տեղադրմանը։ Որոշ պատյաններ նույնպես կարող են խնդիր հանդիսանալ ադապտերի տեղադրմանը։

Թարգմանեց Սիրանուշ Ասատրյանը և Դավիթ Ստեփանյան։

Աղբյուր՝ https://static-course-assets.s3.amazonaws.com/ITE6/en/index.html#3.1.4.3

Շատ եմ տեսել տխուր, բարկացած՝ բացասական դեմքերով մարդկանց: Ու բան այն չէ, որ իրենք տխրում կամ բարկանում են, իսկ ես իմ քիթը խոթում են իրենց գործերի մեջ, այլ այն, որ իրենք իրենց բացասական էմոցիաները առանց մտածելու հաղորդում են ուրիշներին: Վատ տրամադրության պատճառ կարող է լինել, օրինակ՝ մտերիմ մարդու կորուստը կամ այլ լուրջ պատճառներ, բայց օրինակ՝ սխալ ոտքով մահճակալից ելնելու պատճառով տխրելը կամ ավտոբուսի մեջ անհարմար նստելուց բարկանալը, նույնիսկ այդ ամբողջ մանր խնդիրների համագումարից ելնող բացասական տրամադրություն ունենալը հիմարություն է: Կյանքում այնքան ուրախալի բաներ կան: Լավ, ասենք, եթե չեք գտնում կյանքում պապիս ասած՝ <ձեր հագով> ուրախալի բան, ապա ուղղակի եղեք կրեատիվ, և դուք ամեն մի բացասական բանի մեջ կգտնեք դրա հակադիրը՝ դրականը: Չեմ սիրում մարդկանց, ովքեր անիմաստ տեղը տխրում են, այդպիսի մարդկանցից ոմանք էլ միացնում են ավելի տխուր երգ և լսում, որպեսզի ավելի մխրճվեն իրենց տխրության մեջ: Խորհուրդ եմ տալիս այդպիսի մարդկանց, եթե սիրում են տխրել, ապա թող գնան, փակվեն մի տեղ ու ինչքան ուզում են տխրեն, քամվեն, պրծնեն: Նույն էլ վերաբերվում է բարկանալուն և այլն: Նաև պետք է նշեմ, որ ես չեմ կոչում մարդկանց լինել ռոբոտացված և միաէմոցիա, ուղղակի հիշեցնում եմ, որ իրենց էմոցիաները արագորեն տարածվում են և ազդում իրենց շրջապատի վրա:

Այսօր ամբողջ աշխարհում նշվում է Էներգախնայողության միջազգային օրը, որի հիմնական նպատակն է ռեսուրսների ռացիոնալ օգտագործումն ու էներգիայի վերականգնվող աղբյուրների զարգացումը։

Տոնը նշելու հիմնական նպատակն է իշխանությունների և հանրության խնդիրը դարձնել էներգախանյողության հիմնական նպատակները: Էներգիայի տնտեսումը թույլ կտա նվազեցնել շրջակա միջավայրի աղտոտումը: Բացի այդ, էներգախնայողությունը շահավետ է տնտեսապես: Դա 2-3 անգամ ավելի քիչ ծախս է պահանջում, քան էներգիայի արտադրությունն ու առաքումը: Առավել ևս, որ ամենապարզ ու տարրական միջոցները հասանելի են յուրաքանչյուրին և կարող են կիրառվել կենցաղում:

Հայաստանի տարածքն ամբողջապես էլեկտրաֆիկացված է, աչքի է ընկնում բավականին կայուն էներգամատակարարմամբ, բոլոր տնային տնտեսություններն ունեն որակյալ և մատչելի հասանելիություն: Հայաստանն աչքի է ընկնում նաև գազաֆիկացման բարձր մակարդակով: Սակայն, Հայաստանում Էներգախնայողության և էներգաարդյունավետության մակարդակը շարունակում է ցածր մնալ, չնայած, որ կառավարությունը 2007 թվականին ընդունել է Վերականգնվող էներգետիկայի և էներգախնայողության ազգային ծրագիրը: Ծրագրի նպատակների իրականցմանը խոչընդոտում են հետևյալ գործոնները՝ էլեկտրաէներգիայի բարձր սակագինը տնային տնտեսությունների համար ցածր եկամուտների պայմաններում, աղքատության բարձր մակարդակը, անբավարար սոցիալական աջակցությունը, խոշոր արտադրությունների տեխնոլոգիաների էներգախնայողության ցածր մակարդակը, իրազեկման անբավարար մակարդակը, խթանիչ մեխանիզմների ու համապատասխան կառավարող կառույցների բացակայությունը, արևային էներգիայի օգտագործման ցածր մակարդակը տնային տնտեսություններում և արտադրությունում:

Այսպիսով, կարևոր է վեր հանել Հայաստանի ներուժը վերականգնվող էներգետիկայի և էներգախնայողության ոլորտում: Որպես էներգիայի այլընտրանքային աղբյուրներ կարող են հանդես գալ արևային, հողմային, գեոտերմալ, ջրածնային, ինչպես նաև բիոգազը։

Աշունը միշտ գեղեցիկ է եղել է գունավառությամբ,  սառը անձրևներից հետո տաք առվակներով, որոնք ավելի են ջերմանում երբ վառվում են դեղին նավակներով, մռայլ եղանակով, որին հետևում է տանը տաք թեյ խմելը, և իհարկե ջրափոսերով, որոնք իր հերթին մագնիսի նման ձգում են անձրևաջրերը։ Աշնանը ես հաճախ մարդկանց նմանեցնում են այծերի։ Ինչու՞ հենց այծերի։ Ասեմ, որ մարդիկ ջրափոս տեսնելով այծի նման աջ ու ձախ են ցատկում։ Տեսարանը իրոք զվարճալի է։ Ոմանք իրենց ամբողջովին տալիս են աշնանը։ Բացում ռոմանտիկայի դռները և գժավարի վազում ջրերի միջով կամ անձրևի տակ։ Ապա մի լավ հավեսը հանելուց հետո հիվանդանում։ Աշունը ընդանրապես գժական եղանակ է։ Ուր նայում ես գժված են, էլ տերևները, էլ մարդիկ, էլ եղանակը։ Բացի գժվելուց բոլորը նաև քնկոտ են, մեղավորը եղանակի մռայլություն է։ Չնայած մեկ է, աշնան եղանակի մռայլության հետ նաև գալիս է պարզություն։ 

Մարդիկ միշտ երազել են ստանալ անվերջ և էժան էներգիայի աղբյուր սկսած այն պահից երբ հայտնաբերեցին էլեկտարականությունը: Ի վերջո, գտնվեց մի միջոց, որը կիրականացնի այդ երազանքը’ դա միջուկային միաձուլման ռեակտորն է, որը տվյալ պահի դրությոմբ համարվում է մաքուր և էժան էներգիայի աղբյուր: Տվյալ պահի դրությամբ կան այդ ռեակտորի մի քանի նախատիպեր որոնք դեռ փորձարկվում են: Աշխարհում առաջին աշխատող ռեակտորի կառուցման աշխատանքները կավարտվեն 2026թ-ին երբ էլ կսկսվի նրա շահագործումը: Տվյալ ռեակատորը աշխատում է պլազմաի վրա, որը ստանում են աղի ջրի միջից հանված դեյտերից: Ռեակտորը պատված է ուժեղ մագնիսներով, որոնց մագնիսական դաշտը պահպանում է ռեակտորի կայունությունը: Մի լիտր դեյտերից ստացված պլազմայից կարելի է ստանալ այնքան     էներգիա ինչքան 1135 լիտր բենզինից: Այսպիսով’ տվյալ էներգիայի ստացման միջոցից ակնկալվում է մեծ արդյունքեր, օրինակ’ անվճար և մաքուր էներգիայի ստացումը:

Աղբյուրը' https://www.youtube.com/watch?v=q4XdXZWZHcI

• Монитор: VIOTEK NB32C 32" LED CURVED COMPUTER MONITOR

Ընկերական մթնոլորտ, երգ, ուրախություն, առավոտյան քնկոտություն, հավի խորոված, լողանալ, այս ամենը նկարագրում է Ժայռ ճամբարը։ Սևանում սովորաբար լավ տրամադրությունը ապահոված է։ Այս անգամն էլ բացառություն չէր։ Ճիշտ է, այն տնակներում, որտեղ մենք ապրում էինք, սարդերից անպակաս եղանք, բայց մեկ է ընկերական մթնոլորտը գրավում էր բոլոր ուշադրությունը իր վրա։ Այս անգամ սարսափ ֆիլմեր էինք հետներս վերցրել։ Ճիշտ ասած՝ ֆիլմերը այդքան էլ վախենալու չէին, բայց 7-8 հոգով մի փոքր տնակում հավագվելուց ու տոթի մեջ ֆիլմի հանդեպ տարբեր ռեակցիաներ տալուց մի ուրիշ ձև մթնոլորտը զվարճալի էր դառնում։ "Քնելը" տևում էր ամենաշատը 3-4 ժամ։ Իրոք, Սևանում ուրախ տրամադրությունը ամենուրեք էր, նույնիսկ գիշերը տնակ մտնելուց, երբ տեսնում էիր Տիգրանին թումբանով նստած ունքը վեր կիտած, քնկոտ և զարմացած, միևնույն ժամանակ էլ բարկացած տեսքը։ Մի խոսքով շատ հավես էր։ Ճիշտ է՝ Սևանում չլողացա, որի համար շատ եմ փոշմանում, բայց դրա փոխարեն Սևանի ափին Գոհարին թաղեցինք, որը նույնպես զվարճալի էր։ 

Հայերը հաճախ են լինում այդպես՝ փոքր, աննկատ և առանձնացող: Սովորաբար հայի կերպարը նկարագրվում է ինչպես՝ քեֆչի, ընկերական, շախով-շոևխով և յուրօրինակ: Տվյալ պահին նա առանձնանում էր իր անվախությամբ և հզորությամբ: Պատմության մեջ ավելի է կոնկրետանում այդ կերպարը, և այն, թե ինչպես է կերը դառնում գիշատիչ լինելով անվախ, իսկ գիշատիչը կեր:

Խոսեմ մի քիչ նկարագրված անվախության և ընդհանրապես անվախության մասին: Ընդհանրապես անվախությունը իրենից վտանգ է ներկայացնում։ Սովորաբար անվախ մարդիկ շատ են գնում ռիսկի չգիտակցելով հնարավոր եղանակները և վտանգը, լինում են անկանխատեսլի: Տվյալ պահին անվախությունը գիտակցված էր` պլանավորած, դրա համար էլ ունեցավ ցանկալի արդյունք: Հայ մուկը իրենից ներկայցանում է մի հույս, որը առաջնորդում է ավելի ուժեղին հաղթելու և որոշ կարծրատիպեր կոտրելու: 

Ամա՜ռ․․․ Այս ամառ մի այլ կարգի շոգ էր։ Այնքան շոգ էր, որ մլակները արյունս փչում էին, նոր խմում։ Երբ ես նստում էի համակարգչի դիմաց, իմ սեղանին դուք կարող էիք տեսնել պաղպաղակի թղթերի գերեզմանոցներ, սառնարանից հանած սառը ջրերի շշեր։ Բայց ինչպես բոլոր ամառները, այս ամառն էլ հանդես եկավ իր կանաչ ձևացող, բայց սրտի խորքում կարմիր բանջարեղենով՝ ձմերուկով։ Քանի որ տնեցիները այնքան էլ ձմերուկ չեն սիրում, ես այն բաժանում էի երկու հավասար մասերի՝ կեսը ինձ, կեսը իրենց։ Իմ մասը վերցնում էի մի գդալի հետ և սկսում իմ հանքափորի գործունեությունը։ Գիշերն էլ դուռը և լուսամուտը բացում էի և քնում միջանցիկ քամու տակ։

Շատ անգամներ են եղել, երբ ես զգացել եմ, որ չնչին հանդիսացող երևույթները հնարավոր է մի մեծ բան դառնան։ Երբ մարդը ծրագրավորում է իր կյանքը և սկսում ապրել իր մշտական ապրելակերպով, ժամանակի ընթացքում իր ստեղծած պլանի չնչին թերությունները ի հայտ են գալիս մի մեծ խնդիր տեսքով։ Բերեմ մի պարզ օրնակ։ Մեր դարում շատ էք չե լսել, երբ թոռնիկի հետ մի բան պատահելիս տատիկները միանգամից ամբողջ բեռը գցում են համակարգիչների վրա։ Հաճախ մենք ուշադրություն չէինք դարձնում, բայց երկար մտածելուց ես հասկացա, որ մասամբ ճիշտ են։ Առաջին հայացքից մենք կտեսնենք, որ հենց համակարգիչը իրենից այդքան վնաս չի ներկայացնում, բայց երբ անցնում է որոշ ժամանակ մենք վնասը տեսնում ենք։ Համակարգիչը կարող է առաջացնել մեջքի ցավեր։ Զվարճալի է չէ հնչում։ Լավ մտածելուց մենք կհասկանանք, որ հնարավոր է, քանզի սովորաբար համակարգչի դիմաց նստելուց մենք ոչ միշտ ենք ուղիղ նստում, իսկ թեքված նստելը որոշ ժամանակի առկայության տակ հաստատ կառաջացնի մեջքի ցավեր։ Թեքված համակարգչի դիմաց նստելը մտնում է մեր կյանքի կոդավորված մանրուքների մեջ։ Այդպիսի մանրուքներ են նաև՝ գիշերվա ժամը հազարին քնելը, խոհանոց գնալուց ձեռքի հետ մի բան ուտելը և ալյն։ Իմանալով այս ամենի մասին ես մտածեցի, թե արդյոք չենք կարող փոփոխել այդ մանրուքները, իմանալով ապագա հետևանքների մասին։ 

Կսկսեմ նրանից, որ ապշած եմ 3 մրցանակակիր ունենալու փաստից։ Նրցույթից մեկ օր առաջ մենք՝ Նորայրը, Սիրանուշը և ես, մեր ընդհանուր չատով տեղեկություններ էինք փորփրում սինոփսիսի մասին։ Կարծում եմ շատ օգնեց մեր կատարած աշխատանքը, թև ես ամեն անգամ մոռանում էի սինոփսիսի տնօրենի անունը։

Արդեն հարցազրույցի պահն էր։ Բոլորս նստած էինք տարորինակ բազկաթոռների վրա ու անհանգիստ սպասում էինք, թե երբ է մեր ընկերներից մեկը դուրս գալու, որ պատմի ինչ էր կատարվում այնտեղ։ Հանկարց ասեցին, որ հաջորդը ես եմ։ բարձրացա երկրորդ հարկ, որտեղ էլ լինելու էր հարցազրույցը։ Ավելի անհանգստորեն սկսեցի սպասել, թե երբ եմ մտնելու։ Երբ դուրս եկավ Գոհարը, ով ինձնից առաջ էր մտել, ես որոշ տպավորություն ունենալով մտա ներս։ Շատ էի անհանգիստ, բայց երբ տեսա այդ մարդկանց միանգամից հանգստացա, բարևեցի և նստեցի։ Հնչեց առաջին հարցը, ես սկսեցի պատասխախանել և հենց պատասխանելու պահին ես զգացի, որ իրենց հարցերը ես կարող եմ կազմել հենց ինքս ելնելով իմ պատասխանից, այդ պատճառով էլ սկսեցի խոսքիս մեջ ավելացնել իմ ապագա մասնագիտությունը։ Քանի որ դա հենց այն էր ինչ նրանք ուզում էին լսես, ես հեշտությամբ շարունակեցի խոսքս։ Հարցրեցրին նաև ինչ գիտեմ սինոփսիսի մասին, սկսեցի խոսալ և խոսքիս մեջ նեռբերնեցի այն փաստը, որ սինփսիսի տնօրենը գրել էր, թե հարկավոր են լավ աշխատողներ IT ոլորտում։ Նրանք հարցնեցին, արդյոք գիտեմ, թե ով է սինոփսիսի տնորենը։ Քանի որ ես էլի մոռացել էի նրա անունը, ես ուղակի ժպտացի և պատասխանեցի ոչ։ Ժպտալուց հետո հրացը տվողը մատնանշեց իմ դիմացի նստածին, ասելով թե նա է։ Կրկին ժպտալով սպասում էի տնօրենի խսքին։ Նա հարցրեց, թե ինչ են աշխատում իմ ծնողները։ Պատասխանեցի իսկ նա սկսեց կատակել, թե իր մայրն էլ է անգլերենի ուսուցչուհի, թև նա անգլերեն չգիտի։ Ապա խոսացի նրա մասին, թե ինչ գիտեմ ես իմ ապագա մասնագիտության բնագավոռում։ Պատասխանեցի թվարկելով շատ ծրագրավորման լեզուներ։ Բոլորը նստած էին իմ դիմաց բացի մեկից, և հանկարծ այդ մեկը ինձ հարցնում է՝ ինչ կանեիր, եթե սիրեիր մեկին անպատասխան։ Ես բառիս բուն իմաստով շշմել էի։ Բայց հիշեցի, որ կարողանում եմ փիլիսոփայել։ Սկսեցի խոսալ: Շուտով վերջացավ և ես դուրս եկա ուրախ տրամադրությամբ։ Մինջ մրցույթը ես մտածում էի, թե ով կհաղթի։ Գիտեի, որ տվյալ բնագավառը բնորոշ է մենակ ինձ և Սիրանուշին, բայց իմանալով, թե ինչ լեզու ունի Նորայրը կասկածում էի նաև նրան։ Երբ արդեն բոլորը վերջացրել էին ընկեր Մարտան ինջավ և ասեց, որ ունենք 3 հաղթող։ Ես էլի շշմեցի, թև գիտեի ովքեր են հաղթել։ Երբ ընկեր Մարտան արտաբերեց հաղթողների անուները և ես վերջանակնորեն համոզվեցի մի այլ կարգի ուրախացա։ Երևի ավելի շատ ուրախացած էի ոչ թե իմ հաղթանակի վրա այլ նրա, որ Նորոն էլ շահեց։

Առաջարկում եմ պատմության փուլաբաժանման նոր հիմք՝ զարգացվածության աստիճանների համեմատության տեսքով։ Այսինքն, համեմատում ենք ցեղերը, երկրները, թագավորությունները և ալյնը վերցնելով մեկ արժեք՝ նրանց զարգացվածության մակարդակի տարբերության տոկոսի միջին թվաբանականը։ Ինչ է զարգացվածության մակարդակը։ Զարգացվածության մակարդակը դա ցեղերի, երկրների, թագավորություների և այլնի որոշ կետերի և դրանց ենթակետերի հետևումն է, որոնք սահմանվում են տրված դարաշրջանի առաջընթացից ելնելով։ Օրինակ 21-րդ դարում մենք կարող ենք տրանսպորտը համարել կետ իսկ նրան ենթակետ՝ ինքնաթիռը, և սկսել համեմատել այդ ենթակետը այլ ցեղերի, երկրների, թագավորությունների և այլնի տվյալ ենթակետի հետ։ Այս տեսակետով մենք կարող ենք հասկանալ մարդկանց հավասար զարգացվածության ասիտիճանը և ստեղծել նոր փուլաբաժանումներ։

Երբևէ՞ մտածել եք, որ ամեն ինչը կոդավորված է։ Ուզում եմ ասել, որ ամեն ինչը, ինչ կատարվում է դա ուղակի ժամանակի հոսոքվ գնացող իրականություն է, թելադրված և անփոփոխ։ Կարծում եմ, նույնիսկ մեր գաղափարները ուղակի կոդեր են, որոնք առաջացել են անցյալում կատարվածի հետևանքներով։ Անցյալը նույնպես կոդավորված է դրանից խոր անցյալով։ Կարելի է ասել ապրում ենք հետևանքների աշխարհում, որը զբաղված է ինքնակոդավորմամբ ունենալով մեկ հիմք։ Հետաքրքիր գաղափար է, հետևելով գաղափարիս կարող եմ ասել, որ անցյալում կատարված ինչ որ իրադարձությունների համախմբություն կամ հենց ամբողջ աշխարհի անցյալի հետևանքից ելենելով ես գրում եմ այս նյութը իսկ դուք կարդում այն։

Կյանքը և գործունեությունը

Թոմաս Էդիսոնը ծնվել է 1847թ.-ի փետրվարի 11-ին: 10 տարեկանից նա արդեն տնային լաբորատորիայում ինքնուրույն փորձեր էր կատարում։ Բեռնատար վագոնում նա լաբորատորիա սարքավորեց և սկսեց փորձեր անել, բայց մի օր էլ նրա ստեղծածա լաբորատորիայում հրդեհ է բռնկվում։ Ապա Էդիսոնն ստեղծեց Կոնգրեսի քվեների ինքնուրույն աշխատող հաշվիչ, որը ոչ ոքի չհետաքրքրեց։ Երկրորդ հայտնագործությունը սակարանում բաժնետոմսերի տատանվող կուրսը հեռավորության վրա հաղորդելու հեռագրական ապարատն էր։

1869 թվականին  իր հայտնագործած հեռագրության համար ստացավ դրամական խոշոր պարգև։ Այդ գումարով նա սարքավորեց հետազոտական լաբորատորիա, որն ինքն անվանում էր «գյուտերի ֆաբրիկա»։ Նա սիրում էր կրկնել, որ իր լաբորատորիայից յուրաքանչյուր 10 օրը մեկ դուրս է գալիս ոչ մեծ մի գյուտ, իսկ յուրաքանչյուր 6 ամիսը մեկ՝ խոշոր հայտնագործություն։

Հետաքրքիր փաստեր Թոմաս Էդիսոնի մասին

Էդիսանի հաստատուն հասանք հայտնագործությունը ուներ հակառակորդ հայտնագործություն, դա Տեսլայի փոփոխական հոսանքն էր։ Էդիսոնը դատի էր տվել այդ հայտնագործությունը պնդելով, որ փոփոխական հոսանքը բարձր լարման տակ կարող է մահացու վտանգավոր լինել։ Այսպիսով նա խաբեությամբ հաղթեց դատը: Տվյալ միտքը հետագայում օգտագործեց Էլեկտրական աթոռի ստեղծման մեջ:

Էդիսոնի և Տեսլայի միջև եղել է մրցակցություն, կարդացեք դրա մասին իմ ստորին նյութում՝ davitstepanyan99.jimdo.com/2017/01/01/նիկոլա-տեսլա/

Կինն արտասվելով դուրս եկավ բժշկի սենյակից՝ գրկած իր մռայլ փոքրիկին: Բժշկի ախտորոշումը ցնցել էր նրան: – Ցավում եմ,–ասաց բժիշկը՝ զննելով և մի քանի հարց տալով երեխային,– բայց Ձեր որդին մտավոր թերզարգացած է: Խորհուրդ կտամ նրան ընդհանրապես դպրոց չտանել:

Մայրն ամեն դեպքում երեխային դպրոց տարավ: Սակայն դա շատ կարճ տևեց: Մեկ ամիս անց ուսուցչուհին եկավ ծնողների մոտ և պատմեց.

– Նա այնքան հիմար է, որ նրա ուսումը շարունակելն ուղղակի անիմաստ է: Հետագայում տղան կրթությունը շարունակեց տանը: Նա Թոմաս Ալվա Էդիսոնն էր:

Էդիսոնի բարեկամները երկար ժամանակ զարմանում էին, թե ինչու է նրա դռնակն այդպես ծանր բացվում: Վերջապես նրանցից մեկը հարցրեց.

– Դու այնպիսի հանճար ես, որ կարող ես ամենալավ դուռը սարքել:

– Ինձ թվում է,– պատասխանեց Էդիսոնը,- որ դռնակն իրոք հանճարեղ է պատրաստված: Այն պոմպով միացված է ներքին ջրացանցին: Այնպես որ, ամեն անգամ, երբ դուք այն բացում եք, մոտ քսան լիտր ջուր եք լցնում ցիստեռնը:

– Ես հրաշալի գաղափար ունեմ,– ասաց մի երիտասարդ Էդիսոնին,– Ուզում եմ հնարել ունիվերսալ լուծիչ. հեղուկ, որն ամեն ինչ կլուծի իր մեջ: Բայց գումար չունեմ, որ իրականացնեմ այս գաղափարը:

– Ունիվերսալ լուծի՞չ,–զարմացավ Էդիսոնը,– Հետաքրքիր է, իսկ ինչի՞ մեջ եք պատրաստվում այն պահել:

Մի անգամ կինը հիշեցնում է Էդիսոնին, որ նա պետք է գնա ինչ-որ տեղ՝ հանգստանալու:

– Որտե՞ղ,– հարցնում է նա:

– Ինքդ ընտրիր, ինչ-որ հարմար տեղ:

– Ես արդեն ընտրել եմ,–ասաց Էդիսոնը,–

վաղն էլ հենց կգնամ: Հաջորդ առավոտյան կինը գտնում է նրան իր լաբորատորիայում:

Կարևոր գյուտերը

Ձայնագրիչ

Թոմաս Էդիսոնի ամենահայտնի գյուտերից մեկը դարձավ աշխարհում առաջին՝ ձայնի գրանցման և վերարտադրման սարքը՝ ձայնագրիչը (ֆոնոգրաֆ), որը նա ստեղծեց 1877 թվականին։ Նրա այդ հայտնագործությանն է պարտական հետագա ողջ տեսաբանությունը, որն ընդգրկում է սկավառակային ձայնա-տեսագրությունը, կինոն և հեռուստատեսությունը։

Շիկացման էլեկտրական լամպ

Էդիսոնը զբաղվում էր էլեկտրական լամպի կատարելագործմամբ։ Նա ստեղծեց արտամղած օդով անոթում զոդված շիկացման թելիկով լամպ, որը ժամանակակից լամպի նախատիպն է։ Դրան հաջորդեց հսկայական հեղափոխությունը, երբ նա հայտնագործեց, որ լամպի թելիկի համար ամենահարմար նյութը վոլֆրամն է։ Շարունակելով փորձերը՝ Էդիսոնը հայտնաբերեց, որ հոսանքը կարող է հոսել նաև լամպի անօդ տարածությունում։ Այդ երևույթը տեղի է ունենում լամպի շիկացած թելիկից անջատվող էլեկտրոնների շնորհիվ, և ստացավ «Էդիսոնի էֆեկտ» անունը։

Ջերմաէլեկտրակայան

1882թ. Էդիսոնը կառուցեց աշխարհում առաջին ջերմաէլեկտրակայանը։ Նա մշակեց մի շարք տարբեր փոխանցման և չափիչ սարքերի սխեմաներ, նախագծեց հզոր գեներատորներ։

Հեռախոսային հաղորդիչ

Առաջին գործող հեռախոսափողն Էդիսոնն ստեղծել է «Ուեսթերն Յունիոն» ընկերության պատվերով։ Ձայնի ուժեղացման համար նա հեռախոսի մեջ տեղադրեց ինդուկցիոն կոճ։ Իր այդ գյուտի համար ընկերությունն Էդիսոնին վճարեց 100 հազար դոլլար։ Նա բազմաթիվ գյուտեր է կատարել նաև կինոտեխնիկայի, քիմիայի, ռազմական տեխնիկայի և այլ բնագավառներում։ Հենց Էդիսոնն է առաջարկել հեռախոսային խոսակցությունը սկսել «Ալո» խոսքով։

Աղբյուրներ՝

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B9%D5%B8%D5%B4%D5%A1%D5%BD_%D4%B7%D5%A4%D5%AB%D5%BD%D5%B8%D5%B6

https://www.dasaran.am/apps/wiki/view/id/3851

http://success.am/2010/09/20/%D5%A9%D5%B8%D5%B4%D5%A1%D5%BD-%D5%A7%D5%A4%D5%AB%D5%BD%D5%B8%D5%B6/

http://www.people.am/thomas-alva-edison/

http://www.encyclopedia.am/pages.php?bId=1&hId=223

Մայիսի 21-ին նշվում է Տիեզերքի համաշխարհային օրը: Տիեզերքն ընդհանրական տերմին է, որը վերաբերում է գոյություն ունեցող ամեն ինչին, այդ թվում՝ մոլորակներին, աստղերին, գալակտիկաներին, միջգալակտիկական տարածություններին, ընդհանուր առմամբ գոյություն ունեցող ողջ էներգիային և մատերիային (նյութական աշխարհ)։

Իսահակ Նյուտոնը ծնվել է ֆերմերի ընտանիքում, դեկտեմբերի 15-ին 1642թ․-ին։ Մահացել 1727 թ.-ի մարտի 31-ին։ Նյուտոնը 1665 թ-ին ավերտել է քեմբրիջի համալսարանը բակալավրի գիտական աստիճանով, նաև ապագայում նա գլխավորել է այդ համալսարանի ֆիզիկայի և մաթեմատիկայի ամբիոնները: 1672 թ-ին Նյուտոնն ընտրվել է Լոնդոնի թագավորական ընկերության անդամ, 1703–23 թթ-ին՝  նախագահ: 1695թ-ից եղել է Դրամահատարանի տեսուչ։

Ընդհանրացնելով ֆիզիկայի և աստղագիտության բնագավառում իր կատարած հետազոտությունները՝ Նյուտոնն ստեղծել է տարածության և ժամանակի նոր պատկերացումները, որոնք կազմում են դասական ֆիզիկայի հիմքը:

Ֆիզիկայում և մաթեմատիկայում լայնորեն հայտնի են նաև Նյուտոնի օղակներ, Նյուտոնի երկանդամ հասկացությունները: Նյուտոնի անունով են կոչվել խառնարաններ Լուսնի և Մարսի վրա, նրա պատկերով Անգլիայում հատվել է մետաղադրամ:

Միավորների միջազգային համակարգում Նյուտոնի անունով՝ Նյուտոն (Ն) է կոչվել ուժի միավորը:

1 Ն այն ուժն  է, որը 1 կգ զանգվածով մարմնին ուժի ազդման ուղղությամբ հաղորդում է 1 մ/վ2արագացում:

1Ն=1կգ . մ/վ2

Ահա Նյոտոնը (1686թ․-ին) հայտնագործած 3 օրենք՝

Առաջին օրենք - ամեն մի մարմին շարունակում է պահպանել դադարի կամ հավասարաչափ ուղղագիծ շարժման վիճակը, քանի դեռ հարկադրված չէ փոփոխել այդ վիճակը կիրառված ուժերի ազդեցությամբ։

Երկրորդ օրենք - Շարժման քանակի փոփոխությունը համեմատական է կիրառված շարժիչ ուժին և տեղի է ունենում այն ուղղի ուղղությամբ, որով ազդում է ուժը։

Երրորդ օրենք - Ազդումը միշտ ունի հավասար և հակարդիր հակազդում, այլ կերպ, երկու մարմինների փոխազդեցությունները միմյանց հավասար են և հակառակ ուղղված։ Ըստ արդի մեխանիկայի պատկերացումների առաջին և երկրորդ օրենքներում մարմին ասելով պետք է հասկանալ նյութական կետ։

Կա հայտնի պատմություն այն մասին, որ ձգողականության օրենքը Նյուտոնը հայտնագործել է այն ժամանակ երբ խնձորենուց նրա գլխին խնձոր է ընկել, բյաց դա լեգենդ է, իրականում այդպիսի բան չի եղել։ Առաջին անգամ «Նյուտոնի խնձորի» մասին հիշատակել է նրա կենսագիր Ուիլյամ Սթյուքլին 1752 թ. հրատարակված «Հուշեր Նյուտոնի կյանքի մասին» գրքում։

Մի պատմություն Նյուտոնի կյանքից

Իսահակ Նյուտոնը միշտ հեետաքրքրվում էր բարդ հարցերով,որի արդյունքում  նա երբեմն կորցնում էր հիշողությունը: Մի անգամ նրա մոտ մի մարդ եկավ և ասաց, որ ուզում է տեսնել Նյուտոնին, բայց Նյուտոնը զբաղված է լինում և նրան մերժում են:

  Ընթրիքի ժամն էր, երբ այցելուն նստեց ճաշասենյակում և սպասեց գիտնականին: Հանկարծ ծառան մտավ սենյակ և իր հետ բերեց խաշած հավ: Անցավ մեկ ժամ, բայց Նյուտոնը այդպես էլ չերևաց: Այցելուն լինելով քաղցած, կերավ  հավը և ասաց ծառային, որ իր տիրոջ համար մեկ այլ հավ բերի:

 Մինչ երկրորդ հավը պատրաստ կլիներ, այնուամենայնիվ Նյուտոնը մտավ սենյակ և ներողություն խնդրեց նրան սպասեցնելու համար: 

- Ես շատ հոգնած եմ և քաղցած: Հույս ունեմ, որ կներես ինձ, եթե ընթրեմ, որից հետո քո ծառայության տակ կլինեմ:

 Այս ասելուց հետո նա բացեց ծածկված հավը և առանց զարմանալու շրջվեց դեպի այցելուն և ասաց.

-Տես, թե մենք գիտնականներս որքան տարօրինակ ենք: Ես իսկապես մեռացել էի, որ արդեն ընթրել եմ:

 Այդ պահին ծառան երկրորդ հավը բերեց:Այցելուն բացատրեց, թե ինչ է պատահել և մի լավ ծիծաղելուց հետո քաղցած գիտնականը նստեց և սկսեց ճաշել:

Մտքեր

«Գոյություն ունեցող ամեն ինչի ամբողջ այս բազմազանությունը բնության մեջ, որոնք տեսնում ենք, թե ինչպես են համապատասխանում տարբեր ժամանակներին ու վայրերին, չի կարող ա՛յլ բանից սերել, քան միայն՝ գաղափարներից ու կամքից մի Էակի, որն անհրաժեշտորեն գոյություն ունի: Ես ինձ նկատում եմ իբրև մի պատանի, որ խաղում է ծովի ափին և երբեմն զվարճանում է, երբ մյուսներից ավելի ողորկ խճաքար է գտնում, կամ սովորականից ավելի գեղեցիկ խեցի, մինչ իմ առաջ անհետազոտելի կերպով տարածվում է ճշմարտության անծայրածիր օվկիանոսը»:

 «Աստվածապաշտության հակառակը աթեիզմն ու կռապաշտությունն է։ Աթեիզմն այնքան պակասամիտ բան է ու ատելի է մարդկությանը, որ երբեք բազմաթիվ հետևորդներ չի ունեցել։ Մի՞թե կարող է պատահականություն լինել այն, որ բոլոր թռչունները, կենդանիներն ու մարդիկ միայն երկու աչք ունեն, և ո՛չ ավելի, և միայն երկու ականջ, և միայն մի քիթ երկու անցքով, և առջևի երկու ոտքեր, կամ երկու թևեր, կամ երկու ձեռքեր ուսերի վրա, և երկու ոտքեր կոնքերին, և ո՛չ ավելի։ Որտեղի՞ց է սերում այս միակերպությունը նրանց բոլոր արտաքին կերպերի մեջ, եթե ոչ՝ մի Հեղինակի որոշումից ու գործից։ Այս և նման մտորումները միշտ գերակշռել են և միշտ էլ գերակշռելու են մարդկության մեջ, հավատալու համար, որ գոյություն ունի մի Էակ, որ ստեղծել է ամեն բան, և ամեն բան Իր իշխանության տակ է, և հետևաբար՝ հարկավոր է երկյուղ ունենալ Նրա նկատմամբ։ Մենք դավանում ենք, ուստի, միայն մեկ Աստված, անսահման, հավիտենական, ամենուր ներկա, ամենագետ, ամենակարող, գոյություն ունեցող ամեն ինչի Արարիչ, իմաստուն, արդար, բարի, սուրբ։ Մենք պետք է սիրենք Նրան, երկյուղած լինենք, պատվենք Նրան, վստահենք, աղոթենք, շնորհակալություն հայտնենք, փառաբանենք, գովենք, սրբացնենք Իր Անունը, հնազանդվենք Իր պատվիրաններին»։

 «Աստված ստեղծել և կառավարում է անտեսանելի աշխարհը, և մեզ պատվիրել է սիրել և պաշտել Իրեն, և ուրիշ ոչ մի աստծո. պատվել մեր ծնողներին ու ուսուցիչներին, և սիրել մեր մերձավորին մեր սեփական անձի նման. լինել ժուժկալ, արդար ու խաղաղասեր, և ողորմած լինել նաև չարերի հանդեպ: Այն զորությամբ, որով արարչագործության առաջին պահին կյանք պարգևեց կենդանի բոլոր տեսակներին, ի զորու է վերակենդանացնելու մեռյալներին և հարություն պարգևեց Հիսուս Քրիստոսին, մեր Փրկչին, որը գնաց երկինք՝ ստանալու մի արքայություն և տեղ պատրաստելու մեր համար, արժանապատվությամբ մոտ է Աստծուն, և կարող է երկրպագություն ընդունել որպես Գառն Աստծո: Նա առաքել է Սուրբ Հոգին, որպեսզի մխիթարի մեզ Իր բացակայության ընթացքում. վերադառնալու է, որպեսզի թագավորի մեր վրա»:

Աղբյուրներ՝

http://www.encyclopedia.am/pages.php?bId=1&hId=599

https://hy.wikipedia.org/wiki/Իսահակ_Նյուտոն

http://mashtoz.org/%D5%80%D5%A1%D5%B6%D6%80%D5%A1%D5%A3%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%B6-%D5%86%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%BF%D5%B8%D5%B6/

http://www.wikiwand.com/hy/%D4%BB%D5%BD%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%AF_%D5%86%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%BF%D5%B8%D5%B6

Այլբերտ Այնշտայնը՝  նաև հայտնի ինչպես Ալբերտ Էնշտեյն: Ծնվել է 1879թ.-ի մարտի 14 ին, մահացել ապրիլի 18-ին 1955թ.-ին:

Ալբերտ Այնշտայնին հաճախ համարում են ժամանակակից ֆիզիկայի հայր: Այնշտայնը կարծում էր, որ Նյուտոնյան մեխանիկան այլևս բավարար չէ համապատասխանացնելու դասական մեխանիկայի օրենքները էլեկտրամագնիսական դաշտի օրենքների հետ։  Հետապնդելով իր կարծիքին նա զարգացրեց իր հարաբերականության հատուկ տեսությունը: Իդեպ Е=mc2  բանաձևը երկու անգամ համարվել է «աշխարհի ամենահայտնի հավասարումը»: 1940 թ. քաղաքացիություն է ստանում ԱՄՆ-ում և բնակվում այնտեղ։ 

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի նախօրեին Այնշտայնը նախազգուշացնում է նախագահ Ֆրանկլին Ռուզվելտին, որ Գերմանիան հնարավոր է զբաղվում է միջուկային զենքի մշակմամբ և խորհուրդ է տալիս սկսել համապատասխան հետազոտություններ, որն ի վերջո հանգեցնում է Մանհեթեն նախագծի ստեղծմանը։ Նա հիմնականում դաշնակից ուժերի կողմնակից էր, բայց արմատապես դեմ էր միջուկի տրոհման նոր հայտնագործությունը որպես զենք կիրառելու գաղափարներին։ Համարվում է, որ հենց նա է հանդիսանում միջուկային զենքի հայտնվելու պատճառներից մեկը: Քանզի նա չեր էլ պատկերացնում, որ միջուկի տրոհումը կօգտագործեն ինչպես զենք:

Այնշտայն ուներ շատ մեջբերումներ և մտքեր: Ահա մի քանիսը՝

Մարդն, ով երբեք չի սխալվել, երբեք ոչինչ չի արել: Շատերը վախենում են քայլել, քանի որ վախենում են սխալվելուց, սակայն տարիներ հետո են գիտակցում, որ հենց դա էր նրանցամենամեծ սխալը:

Կրթությունը դա այն է, երբ մոռանում ես այն ամենի մասին, ինչ սովորեցրել են դպրոցում և հիշում ես այն, ինչ տվել է կենսափորձդ:

Երևակայությունն ավելի կարեւոր է, քան գիտելիքները: Երևակայությամբ դուք կարող եք ստեղծել այն, ինչ ցանկանաք, և եթե դա ձեզ հաջողվի, կգտնեք այն իրականություն դարձնելու հնար:

Արվեստի գաղտնիքը կայանում է հետևյալում` գաղտնի պահպանիր քո ներշնչանքը:

Մարդուն պետք է գնահատել ըստ նրա տալու կարողության.նրա գիտելիքները չեն կարող որոշել նրա մարդկային տեսակը:

Ապրելու երկու տեսակ կա. դուք կարող եք ապրել եւ վստահ լինել, որ հրաշքներ չեն լինում, կամ` կարող եք ապրել և հավատալ, որ կյանքն ինքնին հրաշք է:

Երբ ես ուսումնասիրում եմ ինձ եւ իմ մտածելու կարողությունը, ես գալիս եմ այն եզրահանգմանը, որ երեւակայության շնորհն ու ունակությունը ինձ համար ավելի արժեքավոր է:

Որպեսզի դառնաս հոտի անթերի անդամ, առաջին հերթին, պետք է դառնաս ոչխար:

Պետք է սովորել խաղի կանոնները, իսկ ապա խաղալ բոլորից լավ:

Շատ կարևոր է չդադարել հարցեր տալ: Հետաքրքրասիրությունը մարդուն` պատահական չէ տրված:

Որոշ փաստեր Այնշտայնի մասին՝

Մանկության տարիներին այս հանճարեղ գիտնականը բոլորովին էլ վունդերկինդ չէր: Շատերը նույնիսկ կարծում էին, թե նա թերհաս է, իսկ նրա գլխի անսովոր մեծ չափսը, ամենից շատ անհանգստացնում էր նրա մայրիկին:

Մոր համառ ջանքերի եւ հետեւողականության շնորհիվ, Այնշտայնը 6 տարեկանում սովորեց ջութակ նվագել: Սերը երաժշտության հանդեպ նա պահպանեց ամբողջ կյանքում եւ նույնիսկ,1934թ. Ամն-ի Պրիստոն քաղաքում, նա բարեգործական համերգ կազմակերպեց եւ հավաքված գումարը նվիրեց «Գերմանացի ներգաղթյալների պաշտպանության ֆոնդ»:

Դպրոցում Այնշտայնը լուռ, ծույլ եւ ինքնամփոփ երեխա էր: Նրա մասին ուսուցիչները սովորաբար ասում էին. «Նա դառնալու է պատուհաս եւ հոգս ծնողների համար»:

Չստանալով դպրոցի ավարտական վկայականը, Այնշտայնը վստահեցնում էր բոլորին, որ կարող է ընդունվել համալսարան, սակայն տապալեց քննությունները:

Հիտլերի իշխանության ժամանակաշրջանում, այնքան մեծ էր գիտնականների եւ Հիտլերի հակակրանքը Այնշտայնի հանդեպ,որ սկսեցին հետապնդել վերջինիս եւ այրեցին նրա բոլոր փաստաթղթերն ու իրերը:

Ալբերտ Այնշտայնի` «Եթե երիտասարդության 2 տոկոսը հրաժարվի զինվորական ծառայությունից, պետությունը չի կարող ոչինչ ձեռնարկել, քանի որ բանտերում այդքան տեղ չկա» արտահայտությունը, դարձավ «Ամերիկյան երիտասարդական շարժման« կարգախոսը: Շարժման մասնակիցները նույնիսկ վերնաշապիկներ էին կրում, որոնց վրա գրված էր` «2 տոկոս»:

1950 թ. Ամն-ում պաշտոնապես հայտարարվեց, որ ամերկացիներն ունեն երկու կուռք` Ալբերտ Այնշտայն եւ Մերլին Մոնրո:

Գիտնական Մարի Կյուրին,Այնշտայնի ժամանակաշրջանում ապրող միակ կինն էր, ով հասկացավ հարաբերականության տեսությունն ու հավատաց դրա հանճարեղությանը;

Այնշտայնի աթեիստ լինելուն հավատում էին քչերը, թեեւ նա հաճախ երդվում էր իր հավատացյալ չլինելու մասին: Միեւնույն ժամանակ սակայն, նա պնդում էր. «Ես չեմ հավատում Աստծուն, բայց հստակ գիտեմ, որ երկիր մոլորակի ստեղծումը նրա ձեռքի գործն է, եւ դա պատահական չէ»:

Այնշտայնը «Մանհեթնյան նախագծի» միակ մասնակիցն էր, ում որոշ ժամանակ անց, արգելեցին մասնակցել այդ նախագծի աշխատանքներին: Այնշտայնի համառության շնորհիվ, նախագիծը առհասարակ դադարեցրեց գործունեությունը:

Եթե Նյուտոնը ծնվել է գիտնական Գալիլեյի մահվան տարեթվին, ապա Այնշտայնը` Մաքսվելի մահվան օրը:

Այնշտայնի ամենասիրելի հեղինակը` Էմանուել Կանտն էր, ամենասիրելի երաժիշտը` Շուբերտը:

Այնշտայնը հայտնի է նաեւ որպես ամենակնամոլ գիտնական: Նրա սիրուհիներին ուղղված` 994 նամակ է հայտնաբերվել, այն դեպքում, երբ նա պաշտոնապես ամուսնացել է երկու անգամ եւ ունեցել 5 երեխա:

Ահա որոշ պատմություններ՝

Հանճարը

Այնշտայնի կնոջը հարցրեցին, թե ինչ է նա մտածում ամուսնու մասին:

-Իմ ամուսինը հանճար է,- պատասխանեց նա,- նա կարողանում է ստեղծել ամեն ինչ… փողից բացի:

Այնշտայնի ցրվածությունը

Մի անգամ Այնշտայնը մտածմունքների մեջ ընկած փողոցով քայլելիս հանդիպում է ընկերոջը և նրան հրավիրում իրենց տուն.

-Երեկոյան կգաք մեր տուն, մեր մոտ կլինի նաև պրոֆեսոր Սթիմսոնը:

Ընկերը զարմանում է.

-Բայց պրոֆեսոր Սթիմսոնը ես եմ:

Այնշտայնն առարկեց.

-Դա կարևոր չէ, միևնույն է կգաք:

Հայտնագործություն անելու գաղտնիքը

Մի անգամ դասախոսության ընթացքում Էնշտեյնին հարցրեցին, թե ինչպես են կատարվում հայտնագործությունները: Նա մի պահ մտածեց եւ պատասխանեց.

-Ասենք, բոլորը գիտեն, որ ինչ-որ բան հնարավոր չէ անել: Սակայն գտնվում է անտեղյակի մեկը, որն այդ մասին չգիտի եւ հենց նա էլ հայտնագործություն է անում:

Ինչ է պետք հայտնագործելու համար

Այնշտայնը հայտնի էր նրանով, որ գրառումներ էր կատարում այն ամենի վրա, ինչ ձեռքի տակն էր ընկնում (մտքի թելը չկորցնելու համար): Մի անգամ նրա կնոջը հրավիրեցին հայտնի աստղադիտարան՝ նոր հեռադիտակի բացման արարողությանը: Արարողությունից հետո նրա համար մի փոքր էքսկուրսիա կազմակերպեցին: Նրա ուղեկցորդը, հեռադիտակը մատնացույց անելով, հայտարարեց.

-Այս սարքի շնորհիվ մենք մոլորակի գաղտնիքներն ենք բացում:

Սրան Այնշտայնի կինը պատասխանեց.

-Զարմանալի է, իսկ իմ ամուսնուն դրա համար բավական է մատիտի մի կտոր եւ լուցկու տուփ:

Կոլլեգաները

Մի անգամ Այնշտայնը քայլում էր Պրինստոնի համալսարանի միջանցքով, իսկ դիմացից գալիս էր երիտասարդ եւ անտաղանդ մի ֆիզիկոս: Հավասարվելով Էնշտեյնին՝ նա ինքն իրենից գոհ դեմքով խփեց նրա ուսին եւ հարցրեց.

-Ինչպե՞ս են գործերը, կոլլեգա:

-Կոլլեգա՞,- զարմացած վերահարցրեց Այնշտայնը,- ի՞նչ է, դուք էլ եք հիվանդ ռեւմատիզմով:

Պապիկ, թվաբանություն սովորեք

Մի անգամ, մտնելով բեռլինյան մի տրամվայ, Այնշտայնը սովորության համաձայն ընկղմվեց ընթերցանության մեջ: Հետո առանց կոնդուկտորին նայելու գրպանից հանեց նախօրոք հաշված տոմսի գումարը:

-Այստեղ չի հերիքում,-ասաց կոնդուկտորը:

-Չի կարող պատահել,-պատասխանեց գիտնականը առանց աչքերը գրքից կտրելու:

-Իսկ ես ասում եմ չի հերիքում:

Այնշտայնը մեկ անգամ եւս գլուխը թափահարեց՝ կարծես ասելով այդպիսի բան լինել չի կարող:

Կոնդուկտորը վրդովվեց.

-Այդ դեպքում հաշվեք, ահա, 15 պֆենինգ: Ուրեմն չի հերիքում եւս 5-ը:

Այնշտայնը ձեռքը տարավ գրպանը եւ գտավ պակասող դրամը: Նա իրեն վատ զգաց, իսկ կոնդուկտորը ժպտալով ասաց. -Ոչինչ, պապիկ, ուղղակի պետք է թվաբանություն սովորել:

Այնշտայնն ու Էյսլերը

Մի անգամ Այնշտայնն ու կոմպոզիտոր Հանս Էյսլերը հայտնվեցին մի ընկերական շրջապատում: Տանտերերը գիտեին, որ գիտնականը լավ ջութակ է նվագում եւ խնդրեցին նրան նվագել Էյսլերի հետ: Կոմպոզիտորը համաձայնեց, Այնշտայնն էլ լարեց իր ջութակը, սակայն դրանից ոչինչ ստացվեց: Քանի անգամ էլ Էյսլերը սկսեց նախաբանը նվագել, Այնշտայնը չկարողացավ տակտի մեջ ընկնել: Էյսլերը վեր կացավ դաշնամուրի առջեւից եւ ասաց.

-Ես չեմ հասկանում՝ ինչու է ողջ աշխարհը հանճար համարում մի մարդու, ով չի կարողանում հաշվել մինչեւ երեքը:

Այնշտայնն ու թագուհին

Մի անգամԱյնշտայնը Բելգիայի թագավոր Ալբերտի մոտ ընդունելության էր հրավիրված: Թեյից հետո մի փոքր սիրողական համերգ էր կազմակերպված, որին մասնակցում էր նաեւ թագուհին: Համերգից հետո Այնշտայնը մոտեցավ թագուհուն.

-Ձերդ գերազանցություն, Դուք հիանալի էիք նվագում: Ասացեք, խնդրեմ, էլ թագուհու մասնագիտությունը Ձեր ինչի՞ն է պետք:

Հրեական 5 լիր արժողության թղթադրամ (1968)՝ Այնշտայնի դիմանկարով

Ես՝ Դավիթ Ստեփանյանս, ապագա ծրագրավորող եմ։ Չնայած ինչ ապագա, արդեն սկսել եմ իմ առաջընթացը տվյալ բնագավառում։ Ընտրել եմ ծրագրավորում՝ ելնելով այն հանգամանքից, որ փոքրուց սիրել եմ բնագիտական առարկաները, նորանոր տեխնոլոգիաները։ Լինելով միշտ համակարգչի հետ՝ ունեմ նաև այլ հոբիներ։  Հաճախ գրում եմ ամսագրերում, որի վառ ապացույցն է Գրապտույտ և Լապտերիկ էլեկտրոնային ամսագրերը, բացի նրանից, որ գրում եմ նաև հանդիսանում եմ ամսագրի ղեկավար։

Նյութերս կարող եք տեսնել՝

grqaptuyt.jimdo.com/գլխավոր/դավիթ-ստեփանյան/

Ահա իմ ամենասիրելիները՝

grqaptuyt.jimdo.com/2017/01/09/չեմ-սիրում-ձմեռվա-երկինքը

grqaptuyt.jimdo.com/2016/12/01/մենք-կոդ-ենք/

grqaptuyt.jimdo.com/2016/11/08/շոկոլադոտ-բերանով-շունը/

grqaptuyt.jimdo.com/2016/09/02/մարդը-չի-չարանում-չարն-է-մարդ-դառնում/

grqaptuyt.jimdo.com/2015/12/22/լուսնային-ճանապարհ/

Շատ եմ հավանում իմ կրթահամալիրը, որտեղ սովորում եմ սկսած 2-րդ դասարանից, որը ավարտեցի մի քանի ամսում։ Հասցրեցի մեկ ուսումնական տարում ավարտել 2 դասարան։ Դպրոցի յուրահատուկ նախագծային և ճամփորդություններով լի կրթության եղանակը ինձ գրավեց։ Սկսեցի տարբեր առարկաներից նախագծային առաջադրանքներ անել, մասնակցել շատ ճամփորդությունների, չմոռանանք նաև Դիջիթեքի մասին, որին նույնպես մեծ հաճույքով մասնակցեցի՝  շահելով մրցանակ։

Նախագծերից մեկը, որին ես մասնակցում եմ, այլընրաքային պատմությունն է։

Ահա իմ կատարած աշխատանքներից մի քանի օրինակներ՝

davitstepanyan99.jimdo.com/2017/01/01/նիկոլա-տեսլա/

davitstepanyan99.jimdo.com/2016/11/22/ֆիզիկայի-պատմություն-մաս-i/

davitstepanyan99.jimdo.com/2017/05/17/տատանումներ/

Դպրոցում նաև զբաղվել եմ ռոբոտիքսով, որը նույնպես շատ հետաքրքիր էր։ Դրանով զբաղվելիս՝ ես ավելացրեցի իմ գիտելիքի պաշարները ծրագրավորման ոլորտում։

Զբաղվում եմ նետաձգությամբ։ Ինձ նույնիսկ բախտ է հաջողվել մասնակցելու նետաձգության մրցույթների։

Փոքրուց սիրել եմ շախմատ խաղալը։ Հաճախել եմ շախմատի, ստացել 1կարգ գրավել եմ 1-2 տեղը տարբեր մրցույթներում։

Մասնակցել եմ <Պապատանի ինժեներ> մրցույթին՝ զբաղեցնելով 3-րդ կարգ։

Հաղթել եմ <Կանաչ լուսավորում> նախագծում՝  զբաղեցնելով 1-ին տեղը։

Մասնակցել եմ Etwining-ին և Global Money Week –ին։

Հաճախում եմ TUMO, քանզի այնտեղ կարող եմ զբաղվել վեբ ծրագրավորմամբ, խաղերի ստեղծումով և ռոբոտաշինությամբ։

Իմ ստեղծած կայքերից մեկ օրինակ՝ drive.google.com/drive/folders/0B_1NBgNbfHpKdVBFV1dsVUZja1k

Նաև ունեմ ստեղծած խաղեր` Tanks և Platform parkour։

Once one of the frends who didn’t have nouse asked his friends.

-Why do you alwas ask me to eat fish saying that it is good for my eyes.  Why don’t you say something about my nouse?

-Because when you don’t see well, where will you put your glasses?

Եհ՜․․․ Ամենաանիմաստ, ժամանակատար պրոցեսը, սպասումն է։ Ախր կան է մարդիկ ովքեր կարողանում են համբերատար սպասել, ժամանակ առ ժամանակ էլ հույս չունենալով։ Չեմ կարողանում հասկանալ այդ մարդկանց, ովքեր սպասում են առանց հույսի և վերադաձրի խոստում ունենալու։ Այդպիսի մարդիկ սպասում են, բայց և խորտակում իրենց կյանքը՝ ժամանակի զգացումը կորցնելով, մոռանալով ներկայի արժեքը և այն միտքը, որը քեզ պնդում է հիշել,  արդյոք արժե սպասել սպասվածին, թե դա ուղակի երազանք է․․․ 

Ինչ է ռոքը: Ռոքը դա իմ ամենասիրելի երաժշտական ժանրն է: Ասեմ ինչպես ռոքի սիրահար, ես այն շատ եմ հավանում իր ռիթմիկության պատճառով, որը քիչ է նման այն ժանրերի: Ռոքը ստեղծվել է 1940-ականների և 1950-ականների ռոքնռոլից և ռոքաբիլլիից, որոնք ձևավորվել են բլյուզի, քանթրի երաժշտության և այլ ուղղություններից։ Վաղ ռոք-ն-ռոլը ունի բազմաթիվ սկզբնարմատներ՝ գլխավորապես բլյուզ, ռիթմ-ն-բլյուզ և քանտրի, ինչպես նաև գոսփել, ավանդական փոփ, ջազ և ֆոլկ։ Ռոքը լինելով երաժշտական ժանըր, ունի բազում ենթաժանրեր: 1960-ականների երկրորդ կեսում ռոք երաժշտությունը խառնվեց ֆոլկի, բլյուզի, ջազի և էլեկտրոգործիքային էմբիենթի հետ՝ սկիզբ դնելով ֆոլկ-ռոք, բլյուզ-ռոք, ջազ-ռոք ֆյուժն և փսիխեդելիկ ռոք ժանրերին։ 1970-ականներին ձևավորվեցին սոֆթ ռոք, գլեմ ռոք, հևի մետալ, հարդ ռոք, պրոգրեսիվ ռոք և փանկ ռոք; 1980-ականներին՝ նյու ուեյվ, հարդքոր փանկ և ալտերնատիվ ռոք; 1990-ականներին՝ գրանժ, բրիթփոփ, ինդի ռոք և նյու ռոքենթաժանրերը։ 

Ռոք ժանրում սովորաբար օգտագործվող երաժշտական գործիքներ

Էլեկտրակիթառ, բաս կիթառ, ակուստիկ կիթառ, հարվածայինդաշնամուր, սինթեզատոր

Որոշ ռոքի ենթաժանրեր

Ալտերնատիվ ռոք – Արտ ռոք – Բարոկկո փոփ – Բիթ երաժշտություն – Բրիտփոփ – Էմո – Էքսպերիմենտալ ռոք – Գարաժ ռոք - Գլեմ ռոք - Գոթիկ ռոք - Գարնջ - Հարդ ռոք - Հարթլենդ ռոք - Հևի մետալ - Ինստրումենտալ ռոք - Ինդի ռոք - Ջենգլ փոփ - Քրաութռոք - Մեդչեսթեր - Փոսթ-Բրիտփոփ - Փոսթ-գրանջ - Փաուեր փոփ - Պրոգրեսիվ ռոք - Պրոտո-փանկ - Փսիխոդելիկ ռոք - Փանկ ռոք - Սոֆթ ռոք - Սաութերն ռոք - Սըրֆ երաժշտություն - Սիմֆոնիկ ռոք

Ի՞նչ է իրենից ներկայացնում դժվարություը։ Ոչինչ, քանզի ամեն մի բարդ իրավիճակից կա ելք՝ որի օգտագործման պատծառով էլ դժվարությունը դառնում է ոչինչ։ Քանի որ ամեն պարագայում կա մի բայց, կասեմ, թե որն է սրա բայցը։ Դժվարությունները կարող են ինքն-իրեն լուծվել։ Մասամբ ինքն-իրեն լուծվող դժվարությունները լինում եմ շատ ճնճին և ունենում են մի այլ կարգի բարդ լուծման եղանակեր, որոնցից հետո դու հաճախ զգում ես, որ իրավիճակտ ավելի է բարդացել։ Այսպիսով գտնում եմ ճիշտ՝ դրանք չլուծելը և սպասելը ինքնովի լուծման։ Շատ հաճախ այսպիսի խնդիրները հաղթահարվում են վատնելով շատ ժամանակ, ասածս ինչ է՝ ճար չունենք պետք է նստենք ու սպասենք։ 

Սա մեր աշխարհն է, ուր մարդիկ ապրում եմ մտածելով ապագայի մասին: Երբ ընտրում են  ոչ թե իրենց համապատասխան աշխատանք, այլ շահույթ հետապնդող: Սա մեր աշխարհն է, ուր փողն է կարևորը: Սա մեր աշխարհն է, ուր նյութականը պրոգրեսիվ առաջ է անցնում հոգևորին: Սա մեր աշխարհն է, ուր մարդիկ գնալով բաժանվում են երկու տիպի՝ հարուստների և աղքատների: Սա մեր աշխարհն է, ուր շահն է կարևորը: Բայց այս նյութական աշխարհում կա մի լավ բան, որը փորձում է ջնջել մարդու նյութի հանդեպ կախվածությունը՝ տանելով հոգևոր աշխարհ և ոչնչացնելով նյութի կարիքը: Ճիշտ է, դա մարդկանց չի փոխում, բայց մեկ է, նյութականից ազատում է:

      Ցավում եմ՝ ասելով, որ այդ հոգևոր աշխարհ տանող ուղին մեր արագորեն զարգացող գիտությունն է, որը հեշտացնում է մարդու կյանքը նյութից կտրելով: Ոմանք արդեն ունեն նոր աշխարհ ստեղծելու նպատակներ, որտեղ մարդու դերը կլինի միայն կյանքը վեյելելը: Բայց դա արդեն մեր իմացած հոգևոր կյանքից ուղղակի կեսն է թողնում, քանի որ այդ ժամանակ մարդը ոչ տխրություն կտեսնի, ոչ էլ բացասական լիցք: Ապրում եմ՝ սպասելով մի նոր ճանապարհի՝ հոգևորի բարելավման...

Ապրիլի 12-ին աշխարհը նշում է Տիեզերագնացության և ավիացիայի միջազգային օրը: Դա հատուկ օր է, որը խորհրդանշում է գիտության և այդ ոլորտում աշխատող բոլոր մարդկանց հաղթանակը:

1961թ. ապրիլի 12-ին ԽՍՀՄ քաղաքացի, լեյտենանտ Յուրի Գագարինը «Վոստոկ» տիզերանավով առաջին անգամ դուրս է եկել Երկրի ուղեծիր և մեկ պտույտ կատարել Երկրագնդի շուրջ՝ դնելով տիեզերական թռիչքների սկիզբը:

Ընդամենը 108 րոպե տևած թռիչքը դարձել է մեծ բեկում տիեզերքի յուրացման գործում: Յուրի Գագարինի անունը հայտնի է դարձել աշխարհում, իսկ առաջին տիեզերագնացը վաղաժամկետ ստացել է մայորի և Խորհրդային Միության Հերոսի կոչումներ:

ԽՍՀՄ-ում Տիեզերագնացության օր սահմանելու նախաձեռնությամբ հանդես է եկել տիեզերք կատարած մարդու առաջին թռիչքի ժամանակ Գագարինի փոխարինող օդաչու-տիեզերագնաց Գերման Տիտովը: Նա առաջարկել է ԽՍՀՄ կառավարության անունից դիմել ՄԱԿ՝ Տիեզերագնացության համաշխարհային օր սահմանելու առաջարկով:

1968թ. Ավիացիայի միջազգային ֆեդերացիայի 61-րդ գլխավոր համաժողովում որոշում է ընդունվել ապրիլի 12-ը նշել որպես Տիեզերագնացության համաշխարհային օր:

Գտնում եմ հետաքրքիր այն երևույթը, երբ տեսնում եմ կամ լսում եմ քիչ հնարավորություն ունեցող իրադարձություն,որը որոշ ժամանակ անց կրկնվում է: Թեև զգում ես, որ դրա կրկնվելու շանսը կտրականապես քիչ է։ Երբ առաջին անգամ դա զգացի, ես ուշադրություն չդարձրեցի, բայց արդեն երկրորդ անգամից հետաքրքրվեցի։ Երևույթի հաճախականությունը բարձրացավ՝ նրա վրա ուշադրություն դարձնելու պատճառով։ Սկսեցի հետազոտել այն։ Հետաքրքիր էր և միևնույն ժամանակ ֆենոմենալ, քանզի այնպիսի քիչ հնրավորություններով պատահարներ եղան, որ ես ապշել էի։ Մի անգամ դպրոցի գրադարանում, որտեղ ես մեկ-մեկ եմ հաճախում, տեսա մի բուկլետ ինչ որ մի բանի մասին, որի մասին իմ կյանքում առաջին անգամ էի իմանում, հենց այդ օրը տուն մտնելիս լսեցի, որ ծնողներս խոսում էին դրա մասին։ Սկսեցի ավելի խորը մտածել։ Սա շատ էր նման դեժավյու կոչված երևույթին, երբ մարդկանց թվում է, որ մի իրադարձույթունը նրանք տեսնում են երկրորդ անգամ, բայց դրանք տարբերվում էին իրարից նրանով, որ դեժավյուի ժամանակ մարդը տեսնում է մեկ իրադարձությունը երկու անգամ, իսկ տվյալի ժամանակ դու ուղղակի նույնի մասին երկրորդ անգամ ես իմանում։ Այսպիսով իմ առաջին ենթդրությունը ձախողվեց։ Երկրորդ կարծիքս այն էր, որ դա ուղղակի պատահականությունների հաջրդականություն էր, բայց առաջին անգամ, երկրորդ անգամ, երրորդ անգամ, չորրորդ անգամ, դա ուղղակի հնարավոր չէր։ Հետաքրքիրն այն էր, որ միշտ այն պատահում էր իմ համար անծանոթի բանի հետ։ Խորանալով դրա մեջ՝ ես գտա այդ ֆենոմենի երրորդ բացատրությունը, որը կարծում եմ՝ ճիշտ է։ Քանզի այն պատահում էր լրիվ անծանոթ բանի հետ, դա նշանակում է, որ եթե դրա հետ ծանոթանամ, երկրորդ անգամ դա արդեն ծանոթ կլինի և կտպավորվի իմ հիշության մեջ։ Մենք ամեն օր նոր բաներ ենք տեսնում, բայց երբ դրանց վրա ուշադրություն ենք դարձնում՝ տպելով այն մեր գիտակցության մեջ երկրորդ անգամ, դրա հետ հանդիպումը մեզ թվում է անհնար, քանզի այն մեզ համար նոր էր։

Զայրանում եմ երբ մեկին ասում ես քո կարծիքը պնդելով, որ մի բան սխալ է, իսկ ինքը քեզ պատասխանում է, որ եթե դա կա ու անում են ուրեմն ճիշտ է։ Բա լավ դե արի ու մի ասա, եթե բոլորը գլուխը պատովն տաին ասեին գլխացավը անցնում է հո դա ճիշտ չէ։ Մենք մարդիկ շատ ենք նման հսկայական պարիսպի, որը բաղկացած է մանր քարերից։ Այդ ամեն մի մանր քարը մի մարդ է, բոլորս իրար նման։ Երբ մեկը գույնը փոխում է և դառնում կանաչ կամ դեղին բոլորը սկսում են բացասական տեսնել դրա մեջ, ինչու՞, աստված գիտի։ Երբ տեսնում ես, որ մի բանը անելը քո իսկ առաջարկաց ձևով ավելի հարմարավետ է, բոլորը կարձում են, որ դու կտցրել ես և տարօրինակ բաներ ես անում։ Չեն մտածում, որ այդ ուրիշ, ինենց ասած <Տարօրինակ> բաներ անելով է մեր կյանքը դառել այսպես։ Հին ժամանակ, երբ ինչ որ մի տարօրինակ չհատնաբերեր կրակը կամ նիզակը մենք բոլորս հիմի չեինք լինի։ Ըստ ինձ, իմ, քո, բոլորի կյանքի փոխվելը գալիս է նրանից, որ մեկը մի <Տարօրինակ> բան է անում, որը հանգեցնում է մեծ փոփոխության և կյանքի մոնոտոնությունը փոխում։ Ճիշտ է, ոչ միշտ է դեպի լավը փոխում, բայց գոնե փոխում է։ Իմ կարծիքով առանց <Տարօրինակ> քայլերի, իմ, քո, բոլորիս մոնոտոն կյանքը կլինի ուղակի անիմաստ ժամանակի վատնում։

Նայելով երկինք՝ ես տեսնում եմ պարզությունը, որը ոչ միշտ կարող ես տեսնել ամենուրեք։ Մարդիկ  արդեն քանդել են պարզության տանող ճանապարհները այնպես, որ եթե մեկը մի բան անի, դու անպայման կսկսես մտածել ինչու և ինչ էր այդ քայլը հետապնդում։ Ուղղակի ոչ մի բան հնարավոր չէ՝ կասեն նրանք։ Ամեն ինչ մի բանի համար է՝ կասեն նրանք։ Ի՞նչ կասեն նրանք, երբ տեսնեն ինձ այգում՝ խոտերի մեջ պառկած՝ ոչ մի բան չանելիս։ Դրան էլ պատասխան կտան։ Կասեն՝ պառկած է, որ հանգստանա․․․

Շատ մտածելուց հետո ես զգում եմ, որ նրանք ճիշտ են, բայց սրտիս խորքում ես պնդում եմ հակառակը։ Ասում եմ, բա լավ,ու՞ր մտաց ընկերությունը, երբ ընկերը կօգնի ընկերոջը՝ շահ չհետապնդելով։ Ու՞ր մնաց ընտանիքը, երբ ծնողները հոգում են երեխաներին՝ շահ չհետապնդելով։ Ասում եմ, բայց և մտածում, որ արդեն դա էլ կարող է շահ հետապնդել...

С начало я хочу сказать что счастье это то что заставляет людей чувствовать хорошо. Все могут чувствовать себя счастливыми имея или делая разные вещи но для меня быть счастливым означает выполнить все мои 10 шаги к счастью или больше.

First of all I want to say that happiness is that what makes us happy. Everebody can be happy doing or having                                                                                                      different things but for me being happy means complating                                                                                            all me the 10 steps to happynes.

1. Завести много новых друзей.

Make new friends.

2. Ходить на разные места с друзьями.

Go to different places with friends.

3. Иметь комфортный диван или кровать.

Have confortable sofa or bed.

4. Иметь хороший телефон, компьютер или телевизор.

Have good phone, computer, TV set.

5. Соединить 3 и 4 пункта вместе.

Mix up 3th and 4th points together.

6. Откраивать разные способности в себе.

Discover different abilities in yourself.

7. Срастить что то съедобное, чтоб потом наслаждаться им.

Grow something eatable and then eat it.

8. Подарить много подарков.

Give a lot of presents.

9. Всегда делать обязательности не на последую минуту.

Always do your duties not at the last moment.

10. Знать много и уметь использовать знания.

Know a lot and be able to use your knolage.

Գունդը ափի մեջ

Կրկեսում մարդիկ բարդ համարներ են անում: Նրանք ճախրում են գմբեթի տակ, տասնյակ իրերով աճպարարություն են անում, հետո ձեռքերի վրա են կանգնում, ու դա, հաստատում եմ, հատկապես բարդ է ու դժվար է սովորելը: Եվ բարդ է ոչ միայն այն պատճառով, որ անվերջանալի մարզումներից հետո գիշերը կցավեն ձեր ուսերը, կայտուցվեն թեւերը, եւ աչքերն արյունով կլցվեն․․․ Այս ամենն, իհարկե, ծանր է եւ, այնուամենայնիվ, այն վաղ թե ուշ մոռացվում է: Միայն մի բան երբեւէ չի մոռացվում՝ երբ կանգնում ես երկու ձեռքերի վրա, կամաց պոկում ես մի ձեռքդ եւ հասկանում՝ ափիդ մեջ երկրագունդն է:

Шар на ладони

В цирке люди делают трудные представление. Они парят над куполами, делают трюки с 10 вещами, потом стоют на руках, и это, я подтверждаю,                                                             особенно трудно и тяжело учится. И трудно не только из за того, что после                                                           нескончаемых тренировок ваши плеча, руки будут болеть, глаза налются                                                             кровью... Всего это кончено тяжело но все же это рано или поздно                                                                         забываются. Только одно некогда не забывается, когда стоишь на двух                                                                 руках и медленно убираешь одну руку и понимаешь что весть мир на                                                                   твоим ладони.

Կարդալով թումանյանի քառյակները ես զգում եմ, ոչ միայն դրանց ռիթմիկան և գեղեցկությունը, այլև դրանց իմաստությունը, խորությունը և հանգստությունը։ Կարծում եմ կարդացողը կհանգստանա, բայց և կմտորի դրանց շուրջ։ Կհասկանա բանաստեղծի միտքը, զգացմունքները։ Մտքերով կանցնի ճանապարհ հանգստության մեջ, բայց և հասկանալով ասածը։ 

Նրա քառյակներից անենաշատը հավանեցի սա․․․

Մեր կյանքը―կարճ մի վերելք,

Անցնել հանգիստ ամեն տանջանք ու վայելք,

Ապրել անախտ, անցնել անհաղթ―հոգիանալ ու նորեն

Նյութից զատված, անմեկ Աստված―վերադառնալ դեպ իրեն։

Имя Давид это татарское, еврейское, православное, католическое, армянское который имеет древнееврейское происхождение и в переводе с иврита означает «любимый», «любимец». В России это имя имеет народный вариант – Давыд, и именно от него была образована фамилия Давыдов. У мусульман царь Давид известен и почитаем под именем Дауд (Давуд). Уменьшительно-ласкательное обращение Дино в последнее время также употребляется и как самостоятельное имя. Аналоги имени Давид в других странах – Дэвид в Англии, Тааветти (Таави) в Финляндии, Дайви (Дави) в Шотландии, Давиде в Италии. Имя распространено на всей территории Европы. Имя Давид было заимствовано татарами из европейских языков и в современности широко используется среди них. Человек, названный именем Давид – уравновешен и уверен в своих возможностях, настойчив, горд и несколько прагматичен. Ему присущи развитая сила воли и добродушие, умение сочувствовать, эти люди умеют убеждать и всегда сдерживают слово. Давид обожает путешествовать, это сильный физически мужчина, из-за чего стремится к лидерству во всех сферах жизни. Характер у Давида несколько эгоистичный, он испытывает потребность в похвалах. Ему чужды зависть и злопамятность, жадность и обидчивость. Давид не любит лживых людей, достаточно вспыльчив, но отходчив. Давид на протяжении все жизни занимается самосовершенствованием, причем успешно. Это человек, ценящий людей с чувством юмора. В профессиональной деятельности Давид ищет новые впечатления, путешествия и приключения, поэтому из него получится отличный дипломат, воин, путешественник. Эти мужчины могут попробовать себя в геологии, спелеологии, альпинизме, спорте. Благодаря присущей им физической силе и выносливости, они могут стать скульпторами и ювелирами. Им не подходит монотонная и рутинная работа, она утомляет Давида. Этот человек определенно найдет дорогу в жизни и сможет обеспечить хорошее материальное положение своей семье. Давид на протяжении жизни будет получать много шансов на развитие карьеры. Он может стать успешным бизнесменом. Давид разбирается в женщинах. Первый брак Давида заканчивается, как правило, неудачей. Второй брак принесет владельцу этого имени долгожданное счастье. Давид отличный хозяин, умеет искусно готовить. Семья – это самое важное в его жизни. Его супругой должна стать красивая и привлекательная, умная и волевая женщина, которая будет помогать Давиду в осуществлении намеченных планов. Именно супруга должна давать Давиду уверенность в себе с помощью похвалы и близких отношений. Давид, рожденный летом, обожает своих детей и обладает добрым, отзывчивым нравом. Давид очень любит общаться, у него всегда много друзей, из-за которых этот человек часто попадает в неприятные ситуации. Этот человек – немного романтик, его влекут приключения и таинственные дали, он любит поговорить об этом с друзьями. Если же разговор принимает деловую окраску, сразу же проявляются расчетливость и осторожность владельца имени Давид. Для поддержания хороших отношений с Давидом следует руководствоваться логикой, и не пытаться достучаться до его чувств. Друзья Давида ценят его за добродушие, уравновешенное развитой силой воли, что делает этого человека отзывчивым и способным на сочувствие.

Краткая форма имени Давид. Давидка, Дава, Дэв, Видя, Дай, Дави, Дэви, Дэйви, Дай, Дэй, Давидек, Видек, Видя, Дода, Давыдка, Додя, Додик, Дино, Динетто.

Синонимы имени Давид. Давыд, Дайви, Деви, Таавети, Давиде, Дауд, Дэвид, Таави, Дэйв, Дэви, Давуд. Происхождение имени Давид.

Известные люди с именем Давид

Давид (второй царь Израиля)

Глеб Владимирович в крещении

Давыд Святославич

Давид Ростислави

Давид I Святой

Давид II

Дэвид Брюс

Давид Бен-Гурион

Давид Солунский

Давид IV Строитель

Давид Валлийский

Давид Фридрих Штраус

Давид Яновский

Давид Бурлюк

Давид Ойстрах

Дэвид Ливингстон

Давид Ливингстон

Дэвид Кэмерон

Дэвид Боуи

Давид Рене

Давид Дубровский

Дэвид Кавердейл

Дэвид Бекхэм

Дэвид Суше

Дэвид Духовный

Дэйв Мэтьюс

Давид Гильберт

Давид Феррер

Давид Выборный

Давид Алике

Давид Столбун

Давид Лория

Давид Муджири

Давид Дако

Давид Гоберман

Давид Нуриев

Давид Навара

Давид Анахт

Давид Непобедимый

Давид Морской

Once Jim Carton was going along a river trying to find something that could help him to discover the mistery of the the previus days murdering. He was going slowly thinking about the strange gun that he found on the killed man. Sudenly he heard a low voice in the bushes and turned around to see whehter there was something or it just seemed to him, but he saw nothig. He was on strike, because he was sure that something happened. Five minute passed when he heard the strange voice again. This time he was absolutely sure that there was someone, and asked.-"Hey, is there anybody?",-but it remaind no answer. His heart was beating faster and faster. He started running. He was continuing running,when saw that he was getting far from the river. He couldn't run anymore and stood. He saw a wall and turned back to it, because he was surrounded and there was nowhere to go. He saw a woman. She was wearing a red dress. She had a gun in her hand. Jim was afraid a lot, and filled him killed. A pause, and heard a shoot. The woman lowered the gun. Jim get stoned. Turned right and saw a man in the bush falling down with a gun in his hand. It looked like the one he saw the previus day. Falling down the man said.-I did what I found right.-and falled down. She looked the falling man and turned back to Jim and said,-The mission is completed, you can go home now. And the woman went away. Jim ran to the woman and when reached her, he asked,-Who are you? Tell me your name, you saved my life. Let me know who saved me.-the woman said,- I am your new parnter, Keral Black.- she went to the river and soon disappered. Jim smiled, and went away.

Նիկոլա Տեսլա

 Նիկոլա Տեսլան 19րդ դարի մեծ գյուտարար է: Նա հեղինակն է բազում հայտնագործույթունների, որոնցից մեկն է :  Շատերը կարծում են, որ նրա հայտնագործութունները ավելի մեծ են, քան Ալեքսանդր Բելլի և Թոմաս Էդիսոնի գյուտերը: Նրա էլեկտրական մեքենաները, բուռն երևակայությունը և խելահեղ ոճը տվեց նրան «խելագար հանճարի» խորհրդանիշը:

            Տեսլան ծնվել է հոլիսի 10ին 1856թ.-ին Խորվաթիայում, քաղաք Գոսպիկի մոտակայքում գտնվող մի գյուղում, որտեղ էլ որ անցկացրել է իր մանկությունը: Տարրական կրթություն ստացել հենց Գոսպիկ քաղաքում: Տեսլաի ընտանիք մեծ էր, բաղկացած 7 հոգուց` նրա հայրը, մայրը, նա և իր 4 քույր-եղբայները: Տեսլան ուներ յուրատակւկ կարողություններ ժառանգված իր մայիրիկի: Նա ասում էր, որ նա փրձարկելու կարիք չուներ քանզի նա արդեն իր մտքում կարղանում էր հավաքել իր սարքերը և փորձարկել: Տեսլան ուներ շատ մեջբերումներ և մտքեր: Ահա մի քանիսը:

Ձեզ ծանո՞թ է «Գլխից վերև չես թռնի» արտահայտությունը: Դա մոլորություն է: Մարդը կարող է ամեն ինչ:

Նույնիսկ ամենափոքր արարածի գործողությունները բերում է տիեզերքի փոփոխության:

Ժամանակակից գիտնականները խորն են մտածում, պարզ մտածելու փոխարեն: Պարզ մտածելու համար պետք է առողջ միտք ունենաս, իսկ խորը մտածել կարող են նույնիսկ լիովին խելագարները:

Մեր գոյության մեծագույն գաղտնիքները դեռևս պետք է բացահայտվեն: Կարող է պարզվել, որ նույնիսկ մահը՝ դա վերջը չէ:

Այն, ինչ ես երբևէ արել եմ՝ արել եմ հանուն մարդկության, հանուն աշխարհի, որտեղ չէր լինի հարուստների կողմից աղքատների նվաստացում և ճնշում:

Որքան մարդիկ են ինձ անվանել երազող, որքան է ծաղրել իմ մտքերը մեր մոլորված ու կարճատես աշխարհը: Մեզ ժամանակը կդատի:

Մեր աշխարհը ընկղմված է էներգիայի հսկայական օվկիանոսում: Մենք թռնում ենք անվերջ տարածության մեջ՝ անհասանելի արագությամբ: Ամեն ինչ շուրջբոլորը պտտվում է, շարժվում է՝ ամենը էներգիա է: Մեր առջև մեծագույն խնդիր է՝ գտնել այդ էներգիայի հայթայթման տարբերակներ: Այնժամ, երբ մարդկությունը այն կարդյունահանի այդ անվերջ աղբյուրից՝ նա առաջ կշարժվի հսկայական քայլերով:

Եթե հնարավոր չլինի բարեհաջող հարձակվել որևէ երկրի վրա՝ պատերազմները կվերանան:

Ինձ պետք չեն մոդելներ, նկարներ, փորձարկումներ: Երբ ինձ մոտ մտքեր են ծնվում, ես երևակայությանս մեջ սկսում եմ կառուցել սարքը, փոխում եմ նախագիծը, կատարելագործում եմ այն և միացնում: Եվ ինձ համար բոլորովին միևնույնն է, կատարվում է փորձարկումը իմ մտքում, թե՞ արհեստանոցում՝ արդյունքները կլինեն միևնույնը:

Ինտուիցիան՝ դա մի բան է որը դեռևս անհասանելի է ճշգրիտ գիտություններին: Մեր ուղեղը, անկասկած ունի շատ զգայուն նյարդային բջիջներ, որը թույլ է տալիս զգալ ճշմարտությունը՝ նույնիսկ, երբ դա դեռևս անհասանելի է տրամաբանական վերլուծությամբ կամ այլ մտավոր ջանքերով:

Ես բոլորովին ուժասպառ եմ, սակայն չեմ կարող դադարեցնել աշխատանքս: Իմ փորձերը այնքան կարևոր են, այնքան գեղեցիկ, այնքան զարմանահրաշ, որ ես դժվարությամբ եմ կտրվում դրանցից, երբ հարկավոր է լինում սնվել: Իսկ երբ փորձում եմ քնել, ապա անընդհատ մտածում եմ դրանց մասին: Ենթադրում եմ, որ այդպես էլ կշարունակեմ, մինչև ուժասպառ չընկնեմ: Ես չեմ չարչարվում ներկայի համար, ես չարչարվում եմ ապագայի համար:

Ի՞նչ է վերջապես էլեկտրականությունը: Այդ օրվանից անցել է արդեն 80 տարի և ես նախկինի պես այդ հարցն եմ տալիս ինձ, բայց ունակ չեմ պատասխանել այդ հարցին:

Ես կարող էի ճեղքել Երկրակեղևը: Սակայն երբեք դա չեմ անի: Իմ գլխավոր նպատակն էր ցուցադրել երևույթը և տարածել մտքերը, որոնք և կդառնան նոր հետազոտությունների մեկնարկային կետ:

Ես պետք է վերջացնեմ իմ կայանի կառուցումը: Դա քայլ կլինի, որը առաջ կտանի մարդկությանը մի ամբողջ դար:

Մտային ունակությունների շնորհը գալիս է Աստծուց, Աստվածային արարածից, և երբ մենք կենտրոնացնում ենք մեր միտքը այս մեծագույն ճշմարտության վրա՝ մենք այդ մեծագույն ուժի հետ հարմոնիայի մեջ ենք մտնում: Իմ մայրը ինձ սովորեցրել է գտնել բոլոր ճշմարտությունները Աստվածաշնչում:

 Ես վերջապես կարողացա ստեղծել լիցքեր, որոնց հզորությունը շատ անգամ գերազանցում է կայծակի ուժին:

Քաղաքակրթության տարածումը կարելի է համեմատել կրակի հետ՝ սկզբից դա թույլ կայծ էր, հետո առկայծող փոքրիկ կրակ, իսկ հետո արագությամբ և ուժով օժտված հզորագույն կրակ:

Տեսլան ուներ շատ լավ հիշողություն, ինչպես իր մայրը, նա կարողանում էր հիշել ամենը անգամ մեկ տեսնելուց: Այդ կարողությունը կոչվում է լուսանկարչական հիշողություն:

            Գրացում սովորելուց հետո Տեսլան մեկնում է ֆրանսիա աշխատելու: Այնտեղ գործարաններից մեկում նա ճարտարագետ է աշխատել և բարելավել տարբեր էլեկտրական սարքավորումները: Ապա Ֆրանսիայից մեկնել է Ամերիկա: Բեչելորին ամերիկացի գրում էր Թոմաս Էդիսոնին «Այսօր ես ճանաչում եմ երկու մեծ մարդու: Մեկը դու ես, իսկ մյուսը` այսերիտասարդ տղամարդը, ով ցանկանում է տեսնել քեզ»: Էդիսոնը ընդունում է Տեսլային իր մոտ աշխատանքի առաջարկելով իր ստեղծած մշտական հոսանքի գեներատորի նոր սերունդ ստեղծել: Աշխատելու ընդացքում նա հայտաբերում է, որ այդ շարժիչները անպիտան են և հաճախ են փչանում, ապա նա որոշում է բարելավել դրանք: Էդիսոնը այդ գործի դիմաց խոստանում է 50000$, բայց Տեսլայի բարեհաջող աշխատանքից հետո ասում, թե կատակել է գումարի շուրջ: Այստեղից էլ կսում է գիիտնականների միջև վատ հարաբերությունների սրում: Վերջապես Տեսլան դոււրս է գալիս աշխատանքից և սկսում է փոս փորել գումար աշխատելու համար: Ապա նրանց միջև թշնամությունը ավելի է սրվում: Տեսլան պտդում է, որ Էդիսոնի մշխտական հոսանքի կայարանները քիչ են օգուտ բերում ժողովրդին, և երկար տարածություններ անցկացնելու համար մեջ լարոմ են պահաջում, որոնց լարերը չեին դիմանում, այդ իսկ պատճառով էլ այն հաճաշ փչանում էր: Տեսլան առաջարկում է իր լուծման տեսակետը առաջ բերելով փոփոխական հոսանքը, որը վարկյանում 50-60անգամ փոխում էր իր ուղությունը և լարերը կարողանում էին դիմադրել դրան: Վերջապես Տեսլան հաղթում է Էդիսոնին:

            Էդիսոնը և Տեսլան ստացել են Նոբելյան մրցանակ, բայց Տեսլան չի ցանկացել կիսել այն Էդիսոնի հետ:

Տեսլայի շատ գյուտեր այսօր էլ գոյություն ունեն անփոփոխ տեսքով և այդպես էլ օգտագործվում են: 1891 թվականին նա ստեղծել է պարույրը, որն մինչդեռ կիրառվում է ռադիոյի և հեռուստացույցի կառուցվածքի մեջ: Տեսլան հորինել է նաև հոսանքի հեռակառավարման սարքավորում: Նա 40 կիլոմետր հեռավորության վրա միաժամանակ միացրել է 200 լամպ, առանց մալուխի, և դրանով զարմացրել է ամբողջ ամերիկյան հասարակությանը: Առաջին ռադիոհաղորդակցությունը և ռադիոհաղորդումները նա է ստեղծել, ինչի համար այլևս լարեր չէր օգտագործում:

Տեսլան պատկերացնում էր, որ մոտ ապագայում ռոբոտների մի ամբողջ ռասա կկարողանա կատարել մարդկանց աշխատանքները: 1898թ. նա ցուցադրում է իր կողմից հայտնաբերված մի գյուտ՝ հեռակառավարվող մոտոռանավակ, որը շատերի կարծիքով «ռոբոտոտեխնիկայի ծնունդն էր»: Տեսլան ենթադրում էր որ շուտով աշխարհը կլցվի խելացի մեքենաներով, ռոբոտներով, տարբեր սենսոռներով և ինքնակառավարվող համակարգերով: Նա իր հայտանագործություններից մեկով, որը կշռում էր ընդամենը 1կգ կարողացել է ստեղծել երկրաշարժ ռեսոնանսի միջոցով, բայց փորձից հետո կոտրել է սարքը ասելով. « Ես կարող էի ճեղքել Երկրակեղևը: Սակայն երբեք դա չեմ անի: Իմ գլխավոր նպատակն էր ցուցադրել երևույթը և տարածել մտքերը, որոնք և կդառնան նոր հետազոտությունների մեկնարկային կետ »:

            Նիկոլա Տեսլան ունեցել է տարօրինակ վախեր և քմահաճույքներ: Երեք թվանշանը նրա համար մոգական թիվ է եղել: Հաճախ միևնույն բանը երեք անգամ էր անում: Ճանապարհորդությունների ժամանակ հյուրանոցում միշտ կանգ էր առնում հյուրանոցային այնպիսի սենյակում, որի համարը բաժանվում էր երեքի: Տեսլան շատ էր սիրում թռչուններ ու կենդանիներ, հատկապես կատուներ և աղավնիներ:

            Նիկոլա Տեսլան երբեք չի ամուսնացել: Նա ամբողջ կյանքը մենակ է անցկացրել, առանց կնոջ ու երեխաների, չնայած այն հանգամանքին, որ նրան շատ գեղեցիկ կանայք են սիրել:

            Նա վախճանվել է 1943 թվականին Նյու Յորքի հյուրանոցներից մեկի 3327-րդ համարում (3327-ը ևս բաժանվում է երեքի): Տեսլայի ցանկությամբ, նրա ընկերը, խորվաթ քանդակագործ Իվան Մեստրովիչը պատրաստել է նրա քանդակը: Այդ քանդակն այսօր է ԱՄՆ Ազգային պարկում Նիագարայի ջրվեժների մոտ է գտնվում:

Նայում ես երկնքին ու հիասթափվում տեսնելով նրա մեջ սառնություն, դատարկություն բայց ևմաքրություն ու պարզություն: Դատարկ, սպիտակ, անկապ... Անընդհատ փորձում եմ նայելերկինք գտնելով նրա մեջ գոնե մի տարբերություն հուսալով փոփոխության, բայց ապարդյուն:Խոսքեր չունեմ ասելու... Երկնքի դատարկությունը աչք է ցավեցնում, իսկ իմ պետկերացումըտխրություն է առաջացնում: Անհույս եմ գտնում սառած ձնապատ երկնքին նայելը, քանզի գիտեմնրա դատարկությունը: Տխրում եմ տեսնելով նրան դատարկ, բայց և գիտեմ նրա ապագան, ինչնհույս է տալիս մեղմացնել իմ պատրկերացումը նրա հատդեպ: Փորձել եմ , փորձում եմ, կփորձեմգտնել նրա մեջ առանձնահատկություն բացի նրանից որ այն <դատարկ> է, բայց ամենըապարդյուն էր, ապարդյուն է, և ապարդյուն էլ կլինի: Չեմ կարողանում գտնել երկնքիխորությունը, վեհություը: Այն տգեղ է համեմատած մայրամուտին, կապույտ երկնքին նույն իսկգիշերվա մթությանը, քանզի այնտեղ էլ կան առկայծող աստղեր, որոնք լցնում ենդատարկությունը:

         Դատարկ երկինքը ասոցացնում եմ անհավես մարդկանց, մինչ դեռ մայրամուտը նմանեցնում եմ հակառակին:

I am looking at the sky and becaming disappointed when I see its cold emptiness, but in the purity and clarity. Blank, white, mindless… I am constantly trying to look at the sky, trying to find in it at least a diffrence hoping for a change, but in vain. I have no words to say... The sky's emptiness is pricking my eyes, and my imagination is generateing. I find it hopeless looking at frozen snowy sky, because I know its emptyness. I am getting sad seeing it empty, but I know its future, and that makes my imagination hopefull... I tried , I am trying and I will try to find its difference besides the fact that it's <empty>, but all was in vain, is in vain, and will be in vain. I can't find the sky's depth, majesty.. It's ugly compared to sunset, to blue sky, even to the darkness of the night, because even there the stars fill the void...

       I am associating the empty sky to dismal people, when I associate the sunset to the oposide of it...

Թեև դեռևս հին հույները, եգիպտացիները, հայերը և այլ ժողովուրդներ այն ժամանակվանից սկսած գիտական արժեք ունեցող զգալի տեղեկություններ էին կուտակել, բայց մինչև 16-րդ դարը ֆիզիկայում կառավարել են հին հունական մտահայեցական բնափիլիսոփայական պատկերացումները, այդ թվում նաև Տիեզերքի երկրակենտրոն համակարգի մոդելը, և միայն 16-րդ դարի կեսին էՆիկոլայ Կոպեռնիկոսն առաջադրել արևակենտրոն համակարգի տեսությունը։ Գիտական ֆիզիկայի հիմքերը դրել է Գալիլեո Գալիլեյը՝  17-րդ դարում։ Նա առաջին գիտնականն էր, որը ֆիզիկական մարմինների ու երևույթների վարքը բացատրելու համար կարևորեց բնության փորձնական ուսումնասիրությունը։ Գալիլեյն ապացուցեց, որ մարմինների անկման ժամանակը կախված չէ նրանց զանգվածից։ Դա բնության՝ փորձնական ճանապարհով հաստատված կարևորագույն օրենքներից առաջինն էր։ Գալիլեյի ու նրա ժամանակակիցների՝Յոհան Կեպլերի, Ռենե Դեկարտի, Քրիստիան Հյույգենսի և ուրիշների աշխատանքներն ընդհանրացրեց Իսահակ Նյուտոնը՝ ստեղծելով դասական մեխանիկան։ Նա հայտնագործեց տիեզերական ձգողության օրենքը, դասական մեխանիկայի շրջանակներում գրավիտացիոն փոխազդեցությունը բացատրող մի օրենք։ Նյուտոնը այն բացահայտեց 1666 թ.։ Ըստ այդ օրենքի՝ իրարից R հեռավորության վրա գտնվող m1 և m2 զանգվածներով մարմինների գրավիտացիոն ձգողականության ուժը ուղիղ համեմատական է զանգվածներին և հակադարձ համեմատական է հեռավորության քառակուսուն, այսինքն՝ F = Gm1m2R2:

Այստեղ G-ն գրավիտացիոն հաստատունն է, որը հավասար է 6.67384(80)·10^-11 Ն·մ²/կգ^-2։ 17-րդ դարի առաջին կեսից սկսեց զարգանալ գազերի տեսությունը հայտնաբերված՝ Է. Տորիչելլիի, Մ. Լոմոնոսովի, Ռ. Բոյլի, Է. Մարիոտի և ուրիշների կողմից։ 18-րդ դարում ֆիզիկոսներն սկսեցին ավելի լավ պատկերացնել, թե ինչ են ջերմությունն ու լույսը, փորձեր կատարեցին էլեկտրականության և մագնիսականության ուժերի հետ։ 19-րդ դարում Ֆարադեյի, Ջ. Մաքսվելի և ուրիշների կողմից հայտնաբերվեցին էլեկտրականության (էներգիայի ձև, որը հեշտորեն վերափոխվում է այլ ձևերի, կամ կարող է լարերի միջով տարածվել մեծ հեռավորությունների վրա։ Էլեկտրականությամբ են աշխատում բոլոր էլեկտրական սարքերը՝ թեյնիկից մինչև համակարգիչ) և մագնիսականության (լիցքավորված շարժվող մասնիկների փոխազդեցության հատուկ տեսակ, որն իրագործվում է մագնիսական դաշտի միջոցով) հիմնական օրենքները։

19-րդ դարի վերջին գիտնականներն առաջին անգամ դիտարկեցին ճառագայթաակտիվությունն ու ներատոմային մասնիկները (մասնիկներ, որոնց չափերը փոքր են ատոմի չափերից։ Ներատոմային մասնիկները լինում են երկու տիպի՝ տարրական, որոնք ըստ արդի տեսության բաղկացած չեն այլ մասնիկներից, և բաղադրյալ): Քվանտային պատկերացումների հիմքը դրեց Մ. Պլանկը՝ ենթադրելով, որ էլեկտրամագնիսական ճառագայթման էներգիան ընդունում է ընդհատուն արժեքներ։

20-րդ դարի սկիզբը նշանավորվեց նոր, հրաշալի ֆիզիկական գաղափարների, այդ թվում՝ Ա. Էյնշտեյնի հարաբերականության տեսության(Հարաբերականության տեսություն, տարածաժամանակի ֆիզիկական տեսությունը, այսինքն՝ ֆիզիկական պրոցեսների ունիվերսալ տարածա-ժամանակային հատկությունները նկարագրող տեսությունը։ Տերմինը 1906 թվականին ներմուծել է Մաքս Պլանկը՝ ընդգծելու համար հարաբերականության սկզբունքի հատուկ դերը հարաբերականության հատուկ տեսությունում:  Երբեմն կիրառվում է որպես «ռելյատիվիստական ֆիզիկա» տերմինի համարժեքը) ի հայտ գալով։ Այդ առաջընթացը հանգեցրեց տարածության ու ժամանակի նոր ըմբռնման։

1930-50-ական թվականներին ստեղծվել է էլեկտրամագնիսական երևույթների քվանտային տեսությունը՝ քվանտային էլեկտրադինամիկան (էլեկտրամագնիսական դաշտի և լիցքավորված մասնիկների փոխազդեցության քվանտային տեսություն)։

1950-ական թվականներին ձևավորվել է տարրական մասնիկների ֆիզիկան (ֆիզիկայի բաժին, որն ուսումնասիրում է տարրական մասնիկների և նրանց փոխազդեցությունների հատկությունները և կառուցվածքը), որը հետազոտում է նյութի կառուցվածքի առանձնահատկությունները՝ տարրական մասնիկների մակարդակով (սկզբնային, անբաժանելի, ներքին կառուցվածք չունեցող մասնիկներ, որոնցից կազմված է ամբողջ մատերիան)։

Նոր ֆիզիկական երևույթների և օրենքների հայտնագործությունները միշտ իրենց հետևից բերել են տեխնիկական խնդիրների լուծումներ, որոնք էականորեն բարեփոխել են մարդու կենցաղը։ Օրինակ՝ երբ 1832 թ-ին Մ. Ֆարադեյը հայտնագործեց էլեկտրամագնիսական ինդուկցիայի երևույթը (էլեկտրական հոսանքի առաջացում փակ կոնտուրում՝ դրանով անցնող մագնիսական հոսքի փոփոխության ժամանակ), ընդամենը 30 տարի անց այդ երևույթի կիրառումով արտադրվեցին էլեկտրական շարժիչներ (էլեկտրական էներգիան մեխանիկականի փոխակերպող մեքենա)։ Իսկ մեր օրերում վակուումում էլեկտրոնների շարժման ուսումնասիրության շնորհիվ հնարավոր եղավ կառուցել էլեկտրոնային լամպ և հեռուստատեսային խողովակը (էլեկտրոնային սարք, ծառայում է լուսային պատկերը էլեկտրական իմպուլսների հաջորդականության՝ հեռուստատեսային տեսաազդանշանի փոխակերպելու համար)։ Ֆիզիկոսները շուրջ 20 տարի զբաղված էին ատոմի միջուկի կառույցի ուսումնասիրություններով՝ համոզված լինելով, որ դրանք զուտ տեսական նշանակություն ունեն։ Սակայն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի նախօրեին բացահայտվեց միջուկային էներգիայի ստացման հնարավորությունը, և մարդկությունը անցավ միջուկային էներգիայի դարաշրջան։ Իսկ ջերմամիջուկային էներգիան կարող է էներգիայի անսպառ աղբյուր դառնալ մարդկության համար։ Քվանտային տեսության զարգացումը հանգեցրեց էլեկտրոնիկայի բուռն առաջընթացի, որից սկսվեց համակարգչային դարաշրջանը։

Տիեզերքի գաղտնիքները բացահայտելու նպատակով այսօր ստեղծված է հատուկ տիեզերական տեխնիկա։ Տիեզերանավերի վրա տեղադրված աստղադիտակներով կարելի է այնպիսի դիտումներ կատարել, որոնց չի խանգարում Երկրի մթնոլորտի խիտ շերտը։ Ստացված նոր տվյալներն իրենց հերթին նոր հեռանկար են բացում տիեզերագիտության զարգացման համար։

Ատոմային ֆիզիկայի նորագույն նվաճումները հնարավորություն կտան պատասխանելու այն հարցին, թե ինչից է կազմված աշխարհը։ Այս հարցի լուծմանը մեծապես կնպաստի Ֆրանսիայի և Շվեյցարիայի սահմանում կառուցված 27 կմ երկարությամբ գերհզոր արագացուցիչը, որը գործարկվեց 2008 թ-ին։ Խիստ կարևոր է ֆիզիկայի նվաճումների կիրառմամբ կենսաբանական հիմնահարցերի ուսումնասիրությունը։ Դա հնարավորություն կտա գիտնականներին վստահ պայքարել հիվանդությունների դեմ, որպեսզի երկարի մարդու կյանքը։

http://armhistory.do.am/forum/16-27-1

https://anulikk.wordpress.com/2010/11/09/%D5%B0%D5%AB%D5%B6-%D5%B0%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6%D5%AB-%D6%84%D5%A1%D5%B2%D5%A1%D6%84%D5%A1%D5%AF%D6%80%D5%A9%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%A8/

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B3%D5%A1%D5%AC%D5%AB%D5%AC%D5%A5%D5%B8_%D4%B3%D5%A1%D5%AC%D5%AB%D5%AC%D5%A5%D5%B5

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%85%D5%B8%D5%B0%D5%A1%D5%B6_%D4%BF%D5%A5%D5%BA%D5%AC%D5%A5%D6%80

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8C%D5%A5%D5%B6%D5%A5_%D4%B4%D5%A5%D5%AF%D5%A1%D6%80%D5%BF

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%BB%D5%BD%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%AF_%D5%86%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%BF%D5%B8%D5%B6

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B7%D5%BE%D5%A1%D5%B6%D5%BB%D5%A5%D5%AC%D5%AB%D5%BD%D5%BF%D5%A1_%D5%8F%D5%B8%D6%80%D5%AB%D5%B9%D5%A5%D5%AC%D5%AC%D5%AB

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%84%D5%AB%D5%AD%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%AC_%D4%BC%D5%B8%D5%B4%D5%B8%D5%B6%D5%B8%D5%BD%D5%B8%D5%BE

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B7%D5%A4%D5%B4_%D5%84%D5%A1%D6%80%D5%AB%D5%B8%D5%BF

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%84%D5%A1%D5%B5%D6%84%D5%AC_%D5%96%D5%A1%D6%80%D5%A1%D5%A4%D5%A5%D5%B5

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8B%D5%A5%D5%B5%D5%B4%D5%BD_%D5%84%D5%A1%D6%84%D5%BD%D5%BE%D5%A5%D5%AC

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B7%D5%AC%D5%A5%D5%AF%D5%BF%D6%80%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D4%B5%D6%80%D5%AF%D6%80%D5%AB_%D5%B4%D5%A1%D5%A3%D5%B6%D5%AB%D5%BD%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%A4%D5%A1%D5%B7%D5%BF

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%86%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%BF%D5%B8%D5%B4%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%B6_%D5%B4%D5%A1%D5%BD%D5%B6%D5%AB%D5%AF%D5%B6%D5%A5%D6%80

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%84%D5%A1%D6%84%D5%BD_%D5%8A%D5%AC%D5%A1%D5%B6%D5%AF

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%94%D5%BE%D5%A1%D5%B6%D5%BF%D5%A1%D5%B5%D5%AB%D5%B6_%D5%A7%D5%AC%D5%A5%D5%AF%D5%BF%D6%80%D5%A1%D5%A4%D5%AB%D5%B6%D5%A1%D5%B4%D5%AB%D5%AF%D5%A1

https://hy.wikipedia.org/wiki/%D5%8F%D5%A1%D6%80%D6%80%D5%A1%D5%AF%D5%A1%D5%B6_%D5%B4%D5%A1%D5%BD%D5%B6%D5%AB%D5%AF%D5%B6%D5%A5%D6%80%D5%AB_%D6%86%D5%AB%D5%A6%D5%AB%D5%AF%D5%A1

Пушкин для меня Русская версия Туманя. Не странно что Туманя смог так хорошо переведи Пушкина. Думаю для Русских Пушкин это как для нас Туманян.

Пушкин это один из великих русских писателей. Он был рожден в 26 мая 1799 году в Москве и умер от дуэли в 29 февраля 1837 году в Санкт-Петербурге. Был женат на Натальей Гончаровой но скоро умер на дуэли с Дантесом. Дантес любил Наталью и перехаживал нее. Он хотел как то сблизиться с Натальей но из за того что он часто ходил к ней Пушкин очень ревновал. Чтоб больше видеться с Натали он женился на Екатерине Гончаровой, сестре Натальи. Из за того что Дантес стал сильнее перехаживать Натальи Пушкин вызвал его на дуэль и скорее умер.

Пушкин жил в богатой семье. Учился в царской селе, дома тоже. Его няня рассказала много сказок Пушкину в детстве и он помнил их и записал. Бабушка учила ему Русскому языку.

Пушкин был влюблен много раз и писал много стихов бывая влюблен но его много раз отказали потому что Пушкин был некрасив и у него было много дурных перевычков.

Кроме любовных стихов у Пушкина есть еще много стихов про осень. Вот некоторые из них. В стихов Пушкина есть много слов которые мы сейчас не используем. Для меня величина его в том что его произведения не просты и богаты словами. Он не просто писал а передал свои чувства бумаге и сейчас читая их мы понимаем что чувствовал Пушкин когда он писал.