Ամառվա հրաշալիք՝ ձմերուկ

Ամա՜ռ․․․ Այս ամառ մի այլ կարգի շոգ էր։ Այնքան շոգ էր, որ մլակները արյունս փչում էին, նոր խմում։ Երբ ես նստում էի համակարգչի դիմաց, իմ սեղանին դուք կարող էիք տեսնել պաղպաղակի թղթերի գերեզմանոցներ, սառնարանից հանած սառը ջրերի շշեր։ Բայց ինչպես բոլոր ամառները, այս ամառն էլ հանդես եկավ իր կանաչ ձևացող, բայց սրտի խորքում կարմիր բանջարեղենով՝ ձմերուկով։ Քանի որ տնեցիները այնքան էլ ձմերուկ չեն սիրում, ես այն բաժանում էի երկու հավասար մասերի՝ կեսը ինձ, կեսը իրենց։ Իմ մասը վերցնում էի մի գդալի հետ և սկսում իմ հանքափորի գործունեությունը։ Գիշերն էլ դուռը և լուսամուտը բացում էի և քնում միջանցիկ քամու տակ։

Write a comment

Comments: 0